Kronik tasarruf açığı sorunu ile muzdarip bir çevre ülkesi olarak Türkiye, 1980’lerin sonundan itibaren dışarıdan borçlanma seçeneğini daha yoğun bir biçimde kullanmaktadır. 1989’dan bugüne, iç ve dış dinamikleri birbirinden farklı dört borçlanma döngüsü söz konusu olmuştur. Bu dönemde özel sektörün dışborç ivmesi sürekli olarak yükselmiştir. 2001 Krizi sonrasında oluşan müspet küresel konjonktür dış finansmanın uyardığı tüketim talebine odaklı bir büyüme modeli uygulamayı mümkün kılmıştır. 2001 krizi sonrası iktdara gelen AK Parti hükümetleri özel sektörün dış borçlanma eğilimini desteklemiştir. Zira elverişli bir dünya konjonktüründe özel sektörün dış finansaman kullanımının etkisiyle Türkiye ekonomisi yüksek büyüme hızlarına erişmiştir. Bu gelişmeler siyasal alana AK Parti hükümetinin ard arada yapılan seçimleri kazanması biçiminde yansımıştır. Bununla birlikte, 2008 Finans Krizi’nin ardından küresel konjonktürün kötüleşmesi dış finansman kullanma maliyetini artırarak büyümeyi yavaşlatmıştır. Kötüleşen küresel konjonktüre, 2013’den itibaren gündemi meşgul eden yurtiçi siyasi krizler de eklenince makroekonomik dengeler bozulmaya başlamıştır. Daha açık bir ifade ile özel sektörün dışborç yükünün oluşturduğu kırılganlık, finansal sistem üzerinden ülkenin üretici temellerini tehdit eden bir unsura dönüşmüştür. Nitekim 2018 yılı Ağustos ayında TL’de görülen değer kaybının ardından, dış finansmanın kaldıraç olarak kullanıldığı büyüme modelinin tıkanması sonucunu doğurmuştur. Özel sektör dış borç yükünün oluşturduğu kırılganlığın, ekonomik  düzeni sarsıcı sonuçlar doğurmasını engellemek amacıyla siyasi iktidar yapısal önlemleri alma kararlığını ivedilikle göstermelidir.

Turkey, which is a front country suffering from chronic saving gaps has been using the instrument of foreign borrowing as a first choice since 1980’s.The evolution of liquidating saving gaps in Turkey can be discussed over four main cycles from 1989 onwards. It is obvious that there is a continuing increase in private sector borrowing. The positive conjuncture after 2001 Financial Crisis made it possible to employ a successful economic growth model based on consumption stimulated by foreign financing. AK Party administrations which came to power after 2001 Crisis promoted foreign borrowing of private sector. Likewise the economy gained high growth rates owing to the external funds which were brought easily by the private sector in a favourable gloabal conjuncture. These developments reflected the political scene as a series of consecutive election wins of AK Party. After all, the growth rate decreased due to the increase in the cost of foreign financing after 2008 Global Financial Crisis. And after 2013 the macroeconomic equilibriums started to diverge in consequence of worsening global conjuncture and domestic political crises. More precisely, the fragility arising from foreign debt burden of private sector has turned into a problem which challenges the real sector by means of the financial system. Thus and so, the dramatic increase in exchange rate generated experienced in August 2018 occluded the economic growth model in which foreign borrowing is used as a lever. The government in power should take structural measures in order to prevent the case in which the fragility caused by the outstanding external debt of private sector distorts the economic order.