Örgütlerin en önemli kaynağı olan insanın etkili biçimde yönetilmesi, örgütün bütünsel performansını artırarak rekabet avantajı elde etmede ve çalışanların hem istek hem de ihtiyaçlarını göz önünde bulundurarak tatmin düzeylerini yükseltmede büyük önem teşkil etmektedir. Bu bağlamda, örgütlerde uygulanan İnsan Kaynakları Yönetimi (İKY) Modelleri öne çıkmaktadır. Bu çalışmada, örgütlerde uygulanan Katı ve Ilımlı İnsan Kaynakları Modellerinin, çalışanların iş tatminleri üzerindeki etkisi incelenmiştir. Araştırma kapsamında Bursa’da hizmet sektöründe faaliyet gösteren 1 orta ölçekli ve 3 büyük ölçekli örgüt ile üretim sektöründe faaliyet gösteren 4 büyük ölçekli örgüt, örneklem olarak ele alınmıştır. Ölçüm aracı olarak demografik sorular ve iki ölçekten oluşan bir anket formu kullanılmıştır. Anket formunda yer alan ilk ölçek, Kidombo, K’Obonyo ve Gakuu (2012) tarafından 38 ifade olarak geliştirilen İnsan Kaynakları Yönetimi (İKY) Modelleri Ölçeğidir. İkinci ölçek, Weiss, Dawis, England ve Lofquist (1967) tarafından 20 ifade olarak geliştirilen Minnesota İş Tatmini Ölçeği (Minnesota Satisfaction Questionnaire-MSQ)’dir. Çalışmaya 401 çalışan katılım göstermiş ve bu katılımcılardan toplanan anket formlarından elde edilen veriler, SPSS 20.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Analiz sonucunda karşılaşılan bulgulara göre, İKY Modelleri ve İş Tatmini arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmaktadır. Ayrıca, hem üretim sektöründe hem de hizmet sektöründe Ilımlı İKY Modelinin çalışanların İş Tatmini düzeyini artırıcı etkisi bulunmaktadır.

Effective management of human, which is the most important resource of organizations, leads to increasing overall performance and thus gaining competitive advantage. In addition, it constitutes great importance in terms of watching employees’ desires and needs in order to increase their job satisfaction. In this sense, Human Resources Management models are accepted as crucial. In this study, the effect of HRM models on employees’ job satisfaction is researched. With this purpose, 1 middle-scaled and 3 big-scaled service sector organizations and 4 big-scaled production sector organizations, which are active in Bursa city, are taken as sample. As for measurement method, survey forms that consist 2 scales are used. The former scale is HRM Models Scale, that is developed by Kidombo, K’Obonyo and Gakuu (2012) as 38 items. The latter is Minnesota Job Satisfaction Scale that is developed by Weiss, Dawis, England and Lofquist, (1967) as 20 items. 401 employees have participated to the research and the data gathered from these participants is analysed by SPSS 20.0 package programme. According to the findings, there is a statistically significant relationship between HRM Models and Job Satisfaction. Besides, Soft HRM Model has an increasing effect on employees’ job satisfaction levels in both production and service sectors.