Makalede ilk olarak güvenlik kavramı ile kriz yönetimi olgusu arasında bir bağlantı olup olmadığı sorusuna cevap aranmıştır. Risk ve tehdit kavramları bağlamında güvenlik ile kriz yönetimi arasında bir bağlantı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu bağlamda önce risk ve tehdit kavramları sonra da güvenlik ve kriz kavramları teorik olarak analiz edilmiştir. İkinci olarak kriz yönetimi kavramı analiz edilmiş ve risk yönetimi kavramından farklılıkları ortaya konulmuştur. Türkiye Cumhuriyeti’nin kriz yönetim esaslarının literatürdeki esaslarıyla mukayesesi yapılmış ve aradaki farklılıklar ikinci sorunun cevabını teşkil etmiştir. İkinci soruya cevap mahiyetinde yaklaşım, mevzuat ve örgütlenme bakımından farklılıklar tespit edilmiştir. Bir başka manada kriz yönetim esasları bağlamında yönetim biliminde geçerli olan esaslar ile Türk kamu yönetiminde mevcut/cari esaslar arasındaki aykırılıklar tespit edilmiştir. Günümüzde özellikle de Soğuk Savaş sonrası dönemde dünyanın çeşitli bölgelerinde daha yoğun bir şekilde hissedilmeye başlanan kriz olgusunun artan varlığına bağlı olarak kriz ve kriz yönetim süreçlerinin güvenlik bilimleri ve uluslararası ilişkiler disiplinlerinde ehemmiyetle incelenmesini gerekli kılmaktadır. Bunun sebebi kriz olgusunun başarılı bir şekilde yönetiminin muhtemel çatışmaların çıkmasını da engelleyecek olmasıdır. Dolayısıyla çalışmada Türkiye Cumhuriyeti’nin kriz yönetim esasları konusu özel olarak iç hukuk bakımından Başbakanlık Kriz Yönetim Esasları Yönetmeliği genel olarak ise Yokohama (1994), Hyogo (2005) ve Sendai (2015) protokolleri esas alınarak incelenmiş ve analitik hale getirilmiştir.

Firstly, it has been examined whether there may be a connexion between the security concept and crisis management in this paper. In the context of the risk and threat, it has been concluded that there is a relation between security and crisis management. In this context, firstly the concepts of risk and threat and then the concepts of security and crisis theorically are analyzed. Secondly, the concept of crisis management was analyzed and its differences from the concept of risk management were revealed the essentials regarding crisis management in the literature have been confrontated with the essentials of the crisis management in Republic of Turkey. The discrepancies constitute the answer of the second question. As a conclusion, the discrepancies have been identified in the context of the approach, legislation and organization. In another sense, in the context of crisis management principles, inconsistencies between the principles applicable to the science of management and the existing/current principles in Turkish public administration have been identified. Nowadays, especially in the post-Cold War period, the crisis and crisis management processes need to be examined in the disciplines of security sciences and international relations in accordance with the increasing presence of the crisis phenomenon which has started to be felt more intensely in various regions of the world. In this study Republic of Turkey’s crisis management principles essentially in terms of domestic law in the context of Prime Ministry Crisis Management Principles Regulation and generally in the context Yokohama (1994), Hyogo (2005) and Sendai (2015) protocoles.