Feminist kuramlar içinde tekil ve bütüncül bir devlet kuramının yokluğu, kuramsal zenginliği yansıtırken aynı zamanda stratejik muğlaklıklar yaratmaktadır. Bu çalışmanın amacı, feminist kuramlarda devletin nasıl kavramsallaştırıldığını ve bu kavrayışların toplumsal cinsiyet eşitliği politikalarına nasıl yansıdığını incelemektir. Temel araştırma sorusu şudur: Liberal, radikal, sosyalist ve post-yapısalcı feminist teorilerin devlete dair farklı yaklaşımları, kadınlara yönelik baskının doğasını ve kökenlerini nasıl açıklamakta ve toplumsal cinsiyet eşitliğine ulaşmak için ne tür yollar önermektedir? Bu soruyu yanıtlamak için çalışma niteliksel bir yöntem benimsemiş; her feminist kuramın varsayımları, argümanları ve kendisine yöneltilen eleştiriler analiz edilmiştir. Liberal feminizm ekseriyetle devleti, cinsiyetten bağımsız olarak tüm yurttaşlar için adalet ve eşitliği sağlamak üzere dönüştürülebilecek tarafsız bir hakem olarak görür. Liberal feministler, devletin mevcut yapılarının (yasalar, kurumlar) cinsiyete dayalı ayrımcılıkla mücadele edecek şekilde uyarlanabileceğine inanırlar. Buna karşılık, radikal feminizm devleti özünde patriyarkal ve erkek egemenliğinin bir aracı olarak görür. Bu bakış açısı, salt hukuki reformlarla adaletin sağlanamayacağını, bu nedenle radikal toplumsal dönüşümlere ihtiyaç olduğunu vurgular. Sosyalist feminizm ise devleti hem patriyarkayla hem de kapitalizmle iç içe geçmiş bir kurum olarak ele alır; devlet, bu iki sistemin oluşturduğu sınıf ve cinsiyet temelli tahakkümü pekiştirir. Post-yapısalcı feminizm devleti tekil, sabit ya da yekpare bir yapı olarak değil; güç ilişkilerinin, söylemsel pratiklerin ve toplumsal cinsiyet kimliklerinin üretildiği dağınık ve karmaşık bir alan olarak resmeder. Bulgular, her kuramın devlete dair farklı tahayyüller sunduğunu, devletin hem baskı aracı hem de dönüşüm alanı olarak görüldüğünü ortaya koymuştur. Bu kuramsal çoğulluk, feminist stratejilerin ortak bir hat geliştirmesini güçleştirmektedir.

The absence of a singular and comprehensive feminist theory of the state reflects theoretical richness while simultaneously creating strategic ambiguities. This study aims to examine how feminist theories conceptualize the state and how these conceptualizations shape gender equality policies. The central research question is as follows: How do liberal, radical, socialist, and post-structuralist feminist theories explain the nature and origins of women's oppression, and what pathways do they propose for achieving gender equality? To answer this question, the study adopts a qualitative method; the assumptions, arguments, and critiques of each feminist theory are analyzed. Liberal feminism generally views the state as a neutral arbiter that can be transformed to ensure justice and equality for all citizens, regardless of gender. Liberal feminists believe that the existing structures of the state (laws, institutions) can be adapted to combat gender-based discrimination. In contrast, radical feminism sees the state as inherently patriarchal and as an instrument of male domination. This perspective emphasizes that justice cannot be achieved through legal reforms alone, and thus radical social transformations are necessary. Socialist feminism, on the other hand, conceptualizes the state as an institution deeply intertwined with both patriarchy and capitalism, reinforcing class- and gender-based domination. Post-structuralist feminism does not portray the state as a singular, fixed, or monolithic entity; rather, it depicts it as a dispersed and complex field where power relations, discursive practices, and gender identities are produced. The findings reveal that each theory offers different imaginaries of the state, viewing it both as an instrument of oppression and as a potential arena for transformation. This theoretical pluralism makes it challenging to develop a unified feminist strategic framework.