Osmanlı Devleti ile Çarlık Rusya arasındaki diplomatik ilişkiler, 15. yüzyıl sonlarında başlayıp dört yüzyıl boyunca sürmüştür. 18. yüzyılda Rusya’nın agresif genişleme politikaları, Osmanlı topraklarına yönelik tehdit oluşturarak gerilimi artırmıştır. Osmanlı yönetimi bu dönemde savunma odaklı bir yaklaşım benimserken, Rusya ise sıcak denizlere erişim ve jeopolitik üstünlük gibi hedeflerle hareket etmiştir. İki devlet arasındaki bu stratejik çekişme, siyasi ve askeri dengeleri derinden etkilemiştir. 

Birinci Dünya Savaşı, Rusya’nın Osmanlı ile son büyük çatışması olarak tarihe geçmiştir. İtilaf Devletleri safında yer alan Rusya, Anadolu'da nüfuz kazanma amacıyla mücadele etmiş ancak savaşın sonuçları her iki taraf için yıkıcı olmuştur: Bolşevik Devrimi ile Rusya’da rejim değişirken, Osmanlı Devleti yıkılmıştır. Anadolu’nun işgali, ulusal direnişi tetiklemiş ve Mustafa Kemal önderliğinde Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş süreci başlamıştır. Bu süreçte Rusya'nın bölgesel politikaları, Türk devletinin kuruluş dinamiklerinde dolaylı bir rol oynamıştır. 

Savaş öncesinde Rusya’daki Osmanlı vatandaşları, ticari faaliyetlerini serbestçe sürdürebilirken, 1915’te ilan edilen seferberlikle bir kısmı mallarını bırakarak ülkesine dönmüş ve orduya katılmıştır. Arşiv belgelerine göre, özellikle Rizeli Osmanlı vatandaşlarının bir bölümü askerlik hizmetini tamamlayıp ailesine dönebilmiş, bir kısmı ise savaşta hayatını kaybetmiştir. Bu çalışmada, şehitlerin kimlik bilgileri, aile lakapları, memleketleri ve yaşanan maddi kayıplar, dönemin resmi kayıtları üzerinden incelenmiştir. 

Diplomatic relations between the Ottoman Empire and Tsarist Russia began in the late 15th century and continued for four centuries. During the 18th century, Russia's aggressive expansionist policies posed a growing threat to Ottoman territories, intensifying bilateral tensions. While the Ottoman administration adopted a defensive approach during this period, Russia pursued strategic objectives such as access to warm-water ports and geopolitical dominance. This strategic rivalry between the two empires significantly influenced the political and military balance of the region.

The First World War marked the final major conflict between the Ottoman Empire and Russia. Aligning with the Allied Powers, Russia sought to expand its influence in Anatolia; however, the war's consequences were devastating for both sides. The Bolshevik Revolution led to a regime change in Russia, while the Ottoman Empire ultimately collapsed. The occupation of Anatolia triggered a national resistance movement, culminating in the establishment of the Republic of Turkey under the leadership of Mustafa Kemal Atatürk. During this transformative period, Russia's regional policies played an indirect role in shaping the foundational dynamics of the Turkish state.

Prior to the war, Ottoman citizens residing in Russia were able to carry out their commercial activities freely. However, with the declaration of mobilization in 1915, some of these individuals returned to their homeland leaving behind their properties and joined the military. According to archival records, a portion of these Ottoman citizens, particularly those from Rize, were able to complete their military service and reunite with their families, while others lost their lives in the conflict. This study examines the identities of the fallen soldiers, their family nicknames, places of origin, and the material losses incurred, based on official records from the period.