Araştırma, 2011 yılında Suriye iç savaşı ve bölgesel çatışmalardan ötürü Suriye’den Türkiye'ye doğru gerçekleşen zorunlu göç dalgasının Türkiye'nin göç politikalarına etkilerini incelemeyi amaçlamaktadır. Bu etkilerin, 2011 yılından bu yana göç akımlarının Türkiye'nin göç politikalarındaki evrimini Avrupa Birliği uyum süreci kapsamında “Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu (YUKK)”, 2014 tarihli “Geçici Koruma Yönetmeliği”, 2014 Türkiye-AB arasındaki “Geri Kabul Anlaşması”, 2016 yılında çıkarılan "Geçici Koruma Sağlanan Yabancıların Çalışma İzinlerine Dair Yönetmelik” çerçevesindeki hukuki reformlara dayanarak anlamak ve geliştirilen politikaları mevcutta ve ileriye yönelik okumaktır. Nitekim hem yerelde hem ulus üstünde kanunlar, sözleşmeler, yönetmelikler, ilgili protokoller ve bilhassa Birleşmiş Milletler sözleşmeleri ve raporlarına dayalı olarak 2011 yılında yaşanan zorunlu göç hareketleri, Türkiye'nin göç politikasının yapılandırılmasında önemli kilit rol oynamaktadır. Bununla birlikte,  2011 yılı ve sonrasında Suriye’den Türkiye’ye göç ve 8 Aralık 2024 tarihinde Esad rejiminin düşmesiyle birlikte Türkiye’den Suriye’ye geri dönüşler diğer bir deyişle tersine göçler sonucunda Türkiye’nin geri dönüş politikaları açıklanmıştır. Nitel araştırma tekniklerinden literatür taraması ve doküman incelemesi yoluyla toplanan verilere dayanarak araştırma yapılmıştır. Bulgular, hak temelli bir göç politikası zemininin oluşturulmasına ilişkin düzenlemelerin ulusal ve küresel hedeflerle uyumlu hale geldiği yönünde belirtilmiştir. Derlenen raporlar ve yasalar kapsamında göç hareketliliklerinin Türkiye'nin göç politikalarında önemli ölçüde hukuki ve kurumsal dönüşüm yarattığı ve uluslararası standartlarla uyumlu bir göç yönetim modeline doğru önemli adımlar attığı yönünde bilgiler elde edilmiştir.

The research aims to analyze the effects of the wave of forced migration from Syria to Turkey in 2011 due to the Syrian civil war and regional conflicts on Turkey's migration policies. The aim is to understand the evolution of migration flows in Turkey's migration policies since 2011 based on the legal reforms within the framework of the “Law on Foreigners and International Protection (LFIP)” within the scope of the European Union harmonization process, the “Temporary Protection Regulation” of 2014, the “Readmission Agreement” between Turkey and the EU in 2014, and the “Regulation on Work Permits of Foreigners Under Temporary Protection” issued in 2016, and to read the policies developed in the present and prospective. As a matter of fact, both locally and transnationally, the forced migration movements experienced in 2011 based on laws, conventions, regulations, relevant protocols and especially United Nations conventions and reports play an important key role in the structuring of Turkey's migration policy. In addition, Turkey's return policies are explained as a result of the migration from Syria to Turkey in 2011 and afterwards and the returns from Turkey to Syria after the fall of the Assad regime on December 8, 2024, in other words, reverse migration. The research was based on data collected through document analysis, one of the qualitative research techniques. The findings indicate that regulations for the establishment of a rights-based migration policy ground have become compatible with national and global goals. Within the scope of the compiled reports and laws, information has been obtained that migration movements have created a significant legal and institutional transformation in Turkey's migration policies and that Turkey has taken important steps towards a migration management model in line with international standards.