Bu çalışma, Türkiye'nin bölgeleri arasındaki sosyo-ekonomik dengesizliklerin Türk dış politikası üzerindeki etkilerini çok boyutlu olarak analiz etmektedir. Çalışma, bölgesel dengesizliklerin Türkiye'nin uluslararası sistemdeki konumunu ve küresel aktör olma potansiyelini nasıl etkilediğini ve bu durumun Türk dış politikasına yansımalarını incelemektedir. Araştırma, bölgesel dengesizliklerin Türk dış politika kapasitesini ekonomik, sosyal, teknolojik ve kurumsal boyutlarda nasıl etkilediğini analiz etmekte ve bu etkilerin azaltılmasına yönelik politika önerileri sunmaktadır.

Karma yöntemlerle (nicel ve nitel) gerçekleştirilen bu araştırmada, 2016-2023 yılları arasında Türkiye'nin 37 kenti ile İsviçre'nin 6 kenti ve 10 Avrupa Birliği ülkesindeki 19 kentte saha araştırması yapılmıştır. Toplam 1000 katılımcıyla yapılan derinlemesine mülakatlar, literatür taraması, medya analizleri ve ekonomik veri analizleri sonucunda, bölgesel dengesizliklerin Türkiye'nin küresel aktör olma potansiyelini %80 oranında kısıtladığı tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda, özellikle doğu illerinin ekonomik ve teknolojik yetersizliklerinin Türkiye'nin komşu ülkelerle ticaret hacmini yıllık 23.4 milyar dolar azalttığı belirlenmiştir.

Araştırma bulgularına göre, önerilen 55 stratejik tedbirin uygulanmasıyla Türkiye'nin dış politika etkinliğinin beş yıl içinde %289'a kadar artabileceği öngörülmektedir. Bu tedbirler, ekonomik, sosyal, teknolojik ve kurumsal alanlarda düzenlemeler içermekte ve Türkiye'nin bölgesel liderlik kapasitesini güçlendirmeyi amaçlamaktadır. Erzurum merkezli yedinci teşvik bölgesi uygulaması, dokuz ili kapsayan entegre bir kalkınma modeli sunmakta ve bölgenin uluslararası ticaret potansiyelini önemli ölçüde artırmayı hedeflemektedir. Sonuç olarak, bölgesel dengesizliklerin giderilmesi, Türkiye'nin küresel aktör olma yolunda ilerlemesinde ve uluslararası arenada daha etkin bir rol üstlenmesinde hayati öneme sahiptir.

This study comprehensively analyzes the impact of interregional disparities on Turkish foreign policy through multiple dimensions. The research examines how regional imbalances affect Turkey's position in the international system, its potential as a global actor, and the implications for Turkish foreign policy. The study analyzes how regional disparities influence Turkey's foreign policy capacity across economic, social, technological, and institutional dimensions and presents policy recommendations to mitigate these effects.

Using mixed methods (quantitative and qualitative), field research was conducted in 37 cities in Turkey, 6 cities in Switzerland, and 19 cities across 10 European Union countries between 2016-2023. Through in-depth interviews with 1000 participants, literature review, media analysis, and economic data analysis, it was determined that regional disparities limit Turkey's potential as a global actor by 80%. The research found that particularly the economic and technological deficiencies of eastern provinces reduce Turkey's trade volume with neighboring countries by 23.4 billion dollars annually.

According to research findings, implementing the proposed 55 strategic measures could increase Turkey's foreign policy effectiveness by up to 289% within five years. These measures include regulations in economic, social, technological, and institutional areas and aim to strengthen Turkey's regional leadership capacity. The seventh incentive zone application centered in Erzurum presents an integrated development model covering nine provinces and aims to significantly increase the region's international trade potential. In conclusion, addressing regional disparities is vital for Turkey's progress toward becoming a global actor and assuming a more effective role in the international arena.