Ekolojik ayak izi ve finansal gelişme arasındaki ilişki, sürdürülebilir kalkınma ve çevresel koruma açısından büyük önem taşımaktadır. Finansal gelişme, ekonomilerin büyümesine katkıda bulunurken, aynı zamanda doğal kaynakların tüketimini ve çevresel kirlenmeyi de artırabilir. Bu nedenle, finansal gelişmenin çevresel sürdürülebilirlikle dengelenmesi, gelecekteki nesillerin yaşam kalitesini korumak için kritik bir gerekliliktir. Etkili çevre politikaları ve yeşil finansman araçları hem ekonomik büyümeyi teşvik ederken hem de ekolojik ayak izini minimize ederek çevre kalitesini iyileştirebilmektedir. Bu çalışmada, Türkiye’de finansal gelişme ile ekolojik ayak izi arasında uzun dönemli ilişkinin varlığı araştırılmıştır. Bu amaç kapsamında, değişkenlere ilişkin veri seti 1980-2022 dönemini kapsamakta ve yıllık gözlemden oluşmaktadır. Çalışmada, değişkenlerin durağanlığı Fourier birim kök testi (FKPSS) ve KPSS birim kök testi ile sınanmış, değişkenlerin düzey değerlerinde durağan olmadıklarının tespiti sonrasında, değişkenler arasındaki uzun dönemli ilişkinin varlığını sınamak için ise Fourier eşbütünleşme testinden yararlanılmıştır. Çalışmanın sonucunda, Türkiye’de ekolojik ayak izi ile finansal gelişme arasında eşbütünleşme ilişkisinin olduğu tespit edilmiştir. Eşbütünleşme ilişkisinin tespiti sonrasında gerçekleştirilen uzun dönem DOLS tahmin sonuçlarına göre, finansal gelişme ile ekolojik ayak izi arasında istatistiki olarak %1 güven düzeyinde anlamlı pozitif ilişki tespit edilmiş, finansal gelişmedeki artışların ekolojik ayak izini arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuç, finansal gelişmeningerçekleştirilmesi sürecinde daha çevreci politikalar izlenmesi ve daha dikkatli kararlar alınması gerektiğini göstermektedir.

The impact of financial development on the ecological footprint and the relationship between them is of great importance for sustainable development and environmental protection.While financial development contributes to economic growth, it can also increase the consumption of natural resources and environmental pollution.For this reason, balancing financial development with environmental sustainability is critical to preserving the quality of life for future generations. Effective environmental policies and green financing tools can simultaneously promote economic growth and minimize the ecological footprint, thereby improving environmental quality. This study investigates the long-term relationship between financial development and ecological footprint in Türkiye. The dataset covers the period from 1980 to 2022 and consists of annual observations. The stationarity of the variables was tested using the Fourier KPSS unit root test and the KPSS unit root test. After determining that the variables were not stationary at their level values, the Fourier cointegration test was used to examine the long-term relationship between the variables. The results of the study revealed a cointegration relationship between ecological footprint and financial development in Türkiye. According to the long-term DOLS estimation results, there is a statistically significant positive relationship at the 1% confidence level between financial development and ecological footprint, indicating that increases in financial development lead to increases in the ecological footprint. This finding underscores the need for more environmentally friendly policies and careful decision-making in the process of achieving financial development.