Bürokrasi, yönetimle eş zamanlı olarak gelişen bir kavram olup her dönem kamu yönetimiyle birlikte anılmıştır. Bürokrasinin başarısı yönetimi geliştirip güçlendirirken, başarısızlığı onu zayıflatmış ve yönetimi müdahalelere açık bir hale getirmiştir. Günümüzde Weber’in Bürokrasi Kuramı en etkin yönetim yaklaşımı olarak kabul edilmektedir. Kuramın esas aldığı ussal-rasyonel yönetim anlayışı, otoritenin merkeziliği, kurallara bağlı işleyiş, hiyerarşik yönetim, standardizasyon gibi ilkeler aynı zamanda kuramın eleştiri almasına ve yönetimde yeni arayışların yaşanmasına da sebep olmuştur. Özellikle yönetsel paradigmada yaşanan değişimle birlikte, insan hakları ve evrensel değerler gibi kavramların da yönetim alanına girmesiyle yönetimden beklentiler değişmiş ve bürokrasiye alternatif yeni yaklaşımlar aranmaya başlanmıştır. Ancak bürokrasiye alternatif yaklaşımların, yine bürokrasiyi referans almaları, bu yeni yaklaşımların bürokrasiden çok da uzaklaşamadıkları şeklinde yorumların yapılmasına sebep olmuştur. Bu da bürokrasinin yeniden okunmasını ve güncel gelişmeler çerçevesinde yeniden yorumlanmasını gerektirmiştir. Bu çalışmada da bürokrasinin dönüşümüne dair incelemeler bu tartışmalar çerçevesinde yürütülmüştür. Öncelikle bürokrasi ile ilgili kavramsal çerçeve ve tarihsel süreç ortaya konmuştur. Bürokrasinin tarihsel gelişimi, Mısır’daki uygulamalardan Weber’in kuramına dek ana hatlarıyla incelenmiştir. Bu kapsamda Türkiye’de bürokrasinin gelişimine de yer verilmiştir. Çalışmada bürokratik yönetimin gelişimi, bürokrasi teorisi üzerinden değerlendirilmiştir. Bu kapsamda bürokratik yönetimin özellikleri incelenmiş, otorite tipleri ele alınmış, oluşturulan bu teorik zemin üzerinden bürokrasinin dönüşü tartışmalarına değinilmiştir. Çalışmanın son kısmında ise yönetsel paradigmadaki değişimler, refah devleti anlayışı ve bürokrasi, yeni-sağ yaklaşım, bürokraside yeni yaklaşımlar, postmodern anlayış, postbürokratik süreç, adhokrasi ve bürokrasinin geleceği hususları incelenmiştir.

Bureaucracy is a concept that develops simultaneously with administration and has always been associated with public administration. While the success of the bureaucracy developed and strengthened the administration, its failure weakened it and made the administration open to interventions. Today, Weber's Bureaucracy Theory is accepted as the most effective management approach. Principles such as rational management approach, centrality of authority, rule-based operation, hierarchical management and standardization, on which the theory is based, have also led to criticism of the theory and new searches in management. Especially with the change in the managerial paradigm and with the introduction of concepts such as human rights and universal values into the field of management, expectations from management have changed and new alternative approaches to bureaucracy have begun to be sought. However, the fact that alternative approaches to bureaucracy still take bureaucracy as a reference has led to comments that these new approaches cannot move very far away from bureaucracy. This required the bureaucracy to be re-read and reinterpreted within the framework of current developments. In this study, investigations on the transformation of bureaucracy were carried out within the framework of these discussions. First, the conceptual framework and historical process related to bureaucracy have been presented. The historical development of bureaucracy has been examined, from the practices in Egypt to Weber's theory, in broad outlines. In this context, the development of bureaucracy in Turkey has also been addressed. The study evaluates the development of bureaucratic management through the lens of bureaucracy theory. Within this scope, the characteristics of bureaucratic management have been examined, types of authority have been discussed, and through this theoretical foundation, the debates on the transformation of bureaucracy have been addressed. In the final part of the study, the changes in managerial paradigms, the understanding of the welfare state and bureaucracy, the new-right approach, new approaches in bureaucracy, postmodern understanding, post-bureaucratic process, adhocracy, and the future of bureaucracy are examined.