Bir ülkede kamu refahını yükseltmeye yönelik tüm düzenlemeler ailelerin refahına doğrudan ya da dolaylı olarak etkide bulunur.  Yine de aile politikaları özel bir sosyal politika alanı olarak aile büyüklüğü, doğurganlık hızı, ailenin bakım yükünü hafifletecek ve aile yaşamı ve istihdam piyasası arasında denge kuracak düzenlemeleri işaret etmektedir (Barker, 1995, s. 112). Ancak bu alanlarda üretilen aile politikaları diğer sosyal kurumlardan bağımsız değil tam bir etkileşim içindedir. Bu etkileşimin en görünür örneklerinden biri Rus aile politikalarıdır. Bu bağlamda çalışma kapsamında Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB) ve Rusya Federasyonu dönemi aile politikaları incelenmektedir. İnceleme, aile politikaları ile toplumsal yapı arasındaki etkileşimleri açığa çıkarması bakımından önemli bir örnek teşkil etmektedir. Bu amaçla ilk olarak aile kurumu ve ailenin daha geniş sosyal sistemlerle bağlantısına dikkat çekilmektedir. Sosyal, ekonomik ve politik yapıdaki dönüşümleri yansıtan ailelerin desteklenmesi ve düzenlenmesinde aile politikalarına değinilmektedir. Ardından, tarihsel bağlamda Rus ailelerine yönelik politik müdahaleler SSCB ve Rusya Federasyonu Dönemleri altında incelenmektedir. SSCB Dönemi aile politikaları genel olarak tutarsız bir yapı sergilemektedir. Bireylerin özgürleşmesi için ailenin güç ve işlevlerinin devlet kurumlarına devredilmesi düşüncesi bu dönemde hakimdir. Ancak sosyoekonomik yapı ve demografik eğilimler ailenin güçlendirilmesi gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. SSCB’nin dağılmasını takiben, Rusya Federasyonu aile politikaları daha güçlü aile ve daha istikrarlı politikalara duyulan ihtiyaç üzerine yapılanmıştır. Yeni yasal düzenlemelerle aileler, çeşitli hak ve sorumluluklar ile donatılmıştır. Ancak uygulamadaki yetersizliklerin etkisiyle devir alınan sorumlu aile mirası demografi krizini beraberinde getirmiştir. Bu kriz ile mücadelede nüfusun doğurganlık, uzun ömürlülük ve hareketliliğinin düzenlenmesine yönelik çeşitli destek ve düzenlemeler işletilmektedir. Ancak daha istikrarlı sonuçların elde edilmesi, demografik trendlere uyum sağlayan ve ihtiyaçlara yanıt veren aile politikalarını gerektirmektedir.  

All regulations aimed at improving public welfare in a country have a direct or indirect impact on the welfare of families.  Nevertheless, family policies, as a special social policy area, point to family size, fertility rate, and regulations to alleviate the burden of family care and balance family life and the labor market (Barker, 1995, p. 112). However, the family policies produced in these areas are not independent from other social institutions but are in full interaction. One of the most visible examples of this interaction is Russian family policies. In this context, the study analyzes the family policies of the Union of Soviet Socialist Republics (USSR) and the Russian Federation. The study constitutes an important example in terms of revealing the interactions between family policies and social structure. To this end, it first draws attention to the institution of the family and family policies. Then, in a historical context, policy interventions in Russian families are analyzed under the USSR and Russian Federation Periods. The family policies of the USSR Period exhibit an inconsistent structure in general. The idea of transferring the power of the family to state institutions for the emancipation of individuals was dominant in this period. However, socioeconomic structure and demographic trends revealed the necessity of strengthening the family. Following the dissolution of the USSR, the family policies of the Russian Federation were structured around the need for stronger families and more stable policies. With new legal regulations, families were equipped with rights. However, the legacy of responsible family inherited due to inefficiencies in implementation has led to a demographic crisis. To tackle this crisis, various supports and arrangements are in place to regulate fertility, longevity and mobility of the population. However, achieving more stable outcomes requires family policies that adapt to demographic trends and respond to needs.