Bu çalışma hekime güvenin sağlık hizmeti talebi erteleme davranışı üzerine etkisinin belirlemeye yöneliktir. Sağlık hizmetini alan veya almak isteyen bir hastanın sağlık hizmetini ertelemesinde ne gibi esasların etki ettiğine yönelik araştırmaya tabi tutulmuştur. Hedef örneklem Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları oluşturmaktadır. Örneklem içerisinde yer alan kişilere cevaplamaları için hekime güven ile sağlık hizmeti erteleme davranışını içeren anket uygulanmıştır. Ölçeklere ait sorulara alınan cevapların normal dağıldığı gözlemlenmiştir. Araştırma amacına yönelik hazırlanan hipotezlerin test edilmesine yönelik verilerin analizinde tanımlayıcı testler, anova testi, korelasyon analizi ve regresyon analizi uygulanmıştır. Bulgular %95 güven düzeyinde değerlendirilmiştir. Çalışma bulguları açısından sağlık hizmeti talebi erteleme davranışında erkeklerin kadınlara göre eyleme geçmeme durumu daha yüksek olduğu, bekarların evlilere göre geleneksel arama, kaçınma ve eyleme geçmeme düzeyleri daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Kronik rahatsızlık, hekime güven ve sağlık erteleme davranışı arasında aracı bir rolü olmadığı belirlenmiştir. Yaş değişkenine göre sağlık erteleme davranışı arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Hekime güven ve sağlık hizmeti erteleme davranışı arasında negatif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Yapılan bu çalışma ile hekime güvenin sağlık erteleme davranışı üzerinde etkisinin olduğu anlaşılmaktadır. Sağlık hizmeti almak isteyen bir hastanın eylemindeki durumsal yapıyı ilişkide bulunduğu hekimin yaklaşımı ve sonucunda oluşan güven durumunun belirlediği açıkça ortaya çıkmaktadır. Hekimin sağlık hizmeti almaya gelen hastalarla olan ilişkisinin daha güvene dayalı bir yapıya kavuşması vurgusu ön plana çıkmaktadır. 

This study aims to determine the effect of trust in physicians on health service request postponement behavior. A study was conducted to determine what factors influence a patient who receives or wants to receive health care to postpone health care. The target sample consists of Citizens of the Republic of Türkiye. A questionnaire was applied to the people in the sample to answer, including trust in physicians and health care postponement behavior. It was observed that the answers to the questions regarding the scales were normally distributed. Descriptive tests, anova tests, correlation analysis, and regression analysis were applied to analyze the data and test the hypotheses for the research purpose. In terms of study findings, it has been determined that men are more likely to not take action than women in postponing health care requests and that single people have higher levels of traditional seeking, avoidance, and inaction than married people. It was determined that chronic illness does not have a mediating role between trust in physicians and health procrastination behavior. A significant difference was found between health procrastination behavior according to age variable. It has been determined that there is a negative relationship between trust in physicians and healthcare postponement behavior. With this study, it is understood that trust in physicians affects health procrastination behavior. It becomes clear that the situational structure of the action of a patient who wants to receive health care is determined by the approach of the physician with whom it has a relationship and the resulting trust situation. The emphasis on the physician's relationship with the patients who come to receive health services to have a more trust-based structure comes to the fore.