Enflasyonun nedenleri ve enflasyonla mücadele için uygulanması gereken politikalar arasında farklı görüşler bulunsa da uzun dönemde para arzındaki artışların fiyatlar genel düzeyini yükselteceği konusu literatürde geniş kabul görmektedir. Ancak özellikle dolarizasyonun yüksek olduğu ülkelerde, para arzındaki artışlar yalnızca merkez bankaları tarafından tedavül edilen ulusal para miktarındaki artıştan kaynaklanmamaktadır. Merkez bankası tarafından tanımlanan parasal büyüklükler içerisinde yer alan yabancı para mevduatlarında hacimsel olarak bir artış gerçekleşmese bile döviz kurundaki artışlar, söz konusu ülkelerde ulusal para cinsinden para arzının artmasına neden olmaktadır. Bu bağlamda merkez bankasının para arzını artırmasının enflasyona neden olup olmadığını belirlemek için para arzındaki artıştan kur etkisinin arındırılması, para arzı-enflasyon ilişkisinin daha tutarlı bir şekilde incelenmesine olanak sağlayabilmektedir. Bu çalışmada, Kavramsal Tutar Endeksi (KTE) yöntemiyle kur etkisinden arındırılan para arzı ile enflasyon oranı arasındaki ilişki incelenmektedir. Para arzının ham verileri kullanılarak yapılan analiz sonuçlarına göre; 12. ayın sonunda M2 para arzının TUFE’deki değişime etkisi %30,28, UFE’deki değişime etkisi %53,11 olarak gerçekleşmektedir. Kur etkisinden arındırılmış para arzı verileri kullanıldığında ise bu oranlar sırasıyla %7,19 ve %6,13 seviyelerine kadar gerilemektedir. Bu sonuçlar, M2 para arzındaki kur etkisinin arındırılmasıyla para arzı enflasyon ilişkisinin zayıfladığı şeklinde yorumlanabilmektedir. Bu bağlamda özellikle ulusal para birimi dolarize olan ve yüksek enflasyon oranına sahip ekonomilerde, döviz kurundaki artışın para arzı üzerindeki bu yanıltıcı etkisinin dikkate alınmasının, enflasyonla mücadele politikalarının başarılı olma ihtimalini artıracağı değerlendirilmektedir.

Although there are different opinions between the causes of inflation and the policies that should be implemented to fight inflation, it is widely accepted in the literature that increases in money supply will raise the general level of prices in the long run. However, especially in countries with high dollarization, increases in money supply are not only due to the increase in the amount of national currency in circulation by central banks. Even if there is no volumetric increase in foreign currency deposits, which are among the monetary aggregates defined by the central bank, the increases in the exchange rate cause an increase in the national currency money supply in these countries. In this context, in order to determine whether the increase in the money supply by the central bank causes inflation, adjusting the exchange rate effect from the increase in the money supply may allow a more consistent analysis of the money supply-inflation relationship. In this study, the relationship between the exchange rate adjusted money supply and the inflation rate using the Notional Amount Index (NAI) method is examined. According to the results of the analysis using the raw data of the money supply, at the end of the 12th month, the effect of the M2 money supply on the change in CPI is 30.28%, and the effect on the change in PPI is 53.11%. When money supply data adjusted for exchange rate effects are used, these rates decrease to 7.19% and 6.13%, respectively. These results can be interpreted as the adjusting of the exchange rate effect in the M2 money supply and the weakening of the money supply-inflation relationship. In this context, it is considered that taking into account this misleading effect of the increase in the exchange rate on the money supply, especially in economies with dollarized national currency and high inflation rates, will increase the probability of being successful in anti-inflation policies.