Bu araştırmanın temel amacı, “milliyetçilik algısı”nı neyin etkilediğine, milliyetçiliğin yükselişi, bu yükselişin nedenlerinin toplumda nasıl algılandığına ilişkin bir inceleme çerçevesi sunmaktır. Bu doğrultuda Türkiye örnekleminde milliyetçiliğin yükselişinin hangi derecede iç tehdit ve dış tehdit ile ilişkilendirildiği araştırılmıştır. Araştırmada milliyetçilik ile iç tehdit ve dış tehdit algısı arasındaki ilişkiyi tespit etmek amacıyla ilişkisel tarama modeli kullanılarak analiz yapılmıştır. Nicel veriler araştırmacı tarafından geliştirilen ölçek vasıtasıyla toplanmıştır. Yapılan araştırmanın evreni Türkiye’dir. Tabakalı örneklem yöntemi kullanılarak katılımcılar tespit edilmiştir. Katılımcılar, sosyo ekonomik düzey bakamından Türkiye örneklemine denk gelecek şekilde seçilmiştir. Türkiye’nin (2018-2019) 7 bölgesi içerisinde her bölgeden birer il olmak üzere İstanbul, Trabzon, Van, Mardin, Ankara, İzmir ve Antalya şehirleri alt tabakalar olarak seçilmiş ve bu alt tabakalardan random yöntemi ile kişi seçimi yapılarak veriler toplanmıştır. Veriler gönüllülük esasına göre 1250 kişiden toplanmıştır. Yapılan inceleme sonucunda 1120 anketin inceleme için uygun olduğuna karar verilmiştir. Sonuç olarak: Katılımcıların kendilerine dönük milliyetçilik algısı ile iç tehdit, dış tehdit ve AB algıları arasında ilişki bulunmuştur. Ayrıca katılımcıların hazırlanan ölçeğin alt faktörleri olan milliyetçilik, iç tehdit ve dış tehdit algıları arasında da ilişki bulunmuştur. Milliyetçilik ile iç tehdit ve dış tehdit algıları arasındaki ilişkinin pozitif yönlü olduğu tespit edilmiştir. Yani milliyetçilik düzeyi arttıkça katılımcıların iç tehdit ve dış tehdit algılarının şiddeti artmaktadır.

The main aim of this study is to provide an analysis framework on what affects the "perception of nationalism," the rise of nationalism, and how the reasons for this rise are perceived in society. Accordingly, it was investigated to what extent the rise of nationalism was associated with internal and external threats in the sample of Turkey. In the study, an analysis was performed using the relational screening model to determine the relationship between nationalism and the perception of internal and external threats. The quantitative data were collected using the scale developed by the researcher. The study population was Turkey. The participants were determined using the stratified sampling method. The participants were selected to correspond to the sample of Turkey in terms of socio-economic level. Among 7 regions of Turkey (2018-2019), one province from each region, namely the cities of Istanbul, Trabzon, Van, Mardin, Ankara, Izmir, and Antalya, were selected as substrata, and the data were collected by selecting people from these substrata using the random method. The data were collected from 1250 people on a voluntary basis. As a result of the analysis, it was decided that 1120 questionnaires were suitable for analysis. As a result: A relationship was found between the participants' self-perception of nationalism and their perceptions of internal threat and external threat. Furthermore, a relationship was also found between the participants' perceptions of nationalism, internal threat, and external threat, which are the sub-factors of the scale prepared. The relationship between nationalism and the perceptions of internal and external threats was found to be positive. In other words, the severity of the participants' perceptions of internal and external threats increased as the level of nationalism increased.