Ana akım iktisat yaklaşımında refah göstergesi, gayri safi yurtiçi hasılanın (GSYH) ülke nüfusuna bölünmesiyle elde edilen kişi başına gelir düzeyi olarak tanımlanmaktadır. Böylece, halkın refah düzeyi yalnızca geliri ile ilişkilendirilmektedir. Bu yöntem ne kadar gerçekçidir? Gerçek olsa bile kişisel refah düzeyi sadece gelir ile ölçülebilir mi?  Temelleri 18. Yüzyıla dayanan bu yöntem ile o zamandan bu zamana değişen yaşam standartlarını ölçmek ne kadar doğrudur?  Çalışma bu soruların cevabını araştırmak amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, G7 Ülkelerinin (Kanada, Fransa, Almanya, İtalya, Japonya, Birleşik Krallık, Amerika Birleşik Devletleri) ekonomik büyüme performansının etkisi, özellikle sosyal refaha vurgu yapılaraketter Life Endeksi (Daha İyi Yaşam Endeksi) aracılığıyla test edilmiştir. Ekonomik İş birliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) tarafından maddi yaşam koşulları ve yaşam kalitesi temel alınarak oluşturulan bu endeks, on bir ana başlıktan oluşmaktadır. Bu on bir konu sırasıyla; “Konut”, “Gelir”, “İstihdam”, “Eğitim”, “Toplum”, “Çevre”, “Sivil Katılım”, “Sağlık”, “Yaşam Memnuniyeti”, ”Güvenlik” ve “İş-Yaşam Dengesinden” oluşmaktadır.  Çalışma 2011-2021 dönemini kapsamaktadır. Ampirik analiz “panel veri metodolojisi” kullanılarak yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre G7 ülkelerinde ekonomik büyüme ile daha iyi yaşam endeksi arasındaki ilişki çok zayıftır. Ekonomik büyümedeki değişiklik, daha iyi yaşam endeksindeki değişikliklerin sadece yüzde 17’sini açıklayabilmektedir. Bu çalışma, refah düzeyinin tespitinde kişi başına gelir göstergelerinin tek başına yeterli olmadığını bunun yerine daha iyi yaşam endeksi göstergelerinin esas alınması bakımından büyük önem arz etmektedir.

In mainstream economics, the size obtained by dividing the gross domestic product (GDP) by the country’s population is defined as an indicator of well-being. Thus, the level of welfare of the population is directly related to the income. How realistic is this method? Can the level of personal well-being, even if it is real, to be measured only by the income? Is it correct to measure changing living standards with this traditional method? The study was conducted in order to generate answers to these questions. For this purpose, the economic growth performance of the G7 Countries (Canada, France, Germany, Italy, Japan, the United Kingdom and the United States) and the Better Life Index were compared. This index, created by the Organization for Economic Cooperation and Development (OECD) on the basis of material living conditions and quality of life, consists of eleven main headings such as "Housing", "Income", "Employment", "Education", "Communty", "Environment", "Civic Engagement", "Health", "Life Satisfaction", "Safety" and "Work-Life Balance" consists of. The study covers the period 2011-2021. The empirical analysis was carried out using the “panel data analysis”. According to findings, the relationship between economic and the better life index is very weak in the G7 Countries. This study is of great importance in terms of determining the level of well-being, the income per capita indicators alone are not enough, but instead the indicators of the better life index are based on.