Eğitim beşeri sermayenin, beşeri sermaye de büyümenin temel kaynaklarındandır. Beşeri sermaye sadece bireylerin eğitim aldıkları yılları değil, aynı zamanda bireyde var olan diğer karakteristik özellikleri de kavram olarak ele alır. Beşeri sermayenin kümülatif değeri, bireyin gelecekte yetenek ve eğitimini kullanarak elde edeceği fayda düzeyi ile tahmin edilip ölçülmektedir. Bireyin aldığı eğitimin kaliteli olmasının yanında yetenekleri ölçüsünde bu eğitiminden ne kadar yararlandığı da gelecekte elde edeceği gelir miktarının belirlenmesinde önemlidir. Ailenin toplam geliri, çocukların eğitim düzeyini etkileyen temel unsurlardan birisidir. Bir ailede çocuk başına düşen eğitim seviyesini belirleyen önemli unsurlardan ikincisi de o ailedeki çocuk sayısıdır. Çocuk sayısı ve kalitesi arasındaki ilişkiyi inceleyen literatürde yer alan pek çok çalışmadan da görüldüğü üzere çocuk sayısı arttıkça çocuk başına düşen eğitim harcaması azalmaktadır. Başka bir ifadeyle, aileler çocuk sayısı az iken çocuklarının eğitimi için daha fazla yatırım yapabilmekte böylece daha kaliteli bireyler yetiştirilebilmektedir. Daha nitelikli çocuk yetiştirme isteği, her çocuk için yapılacak harcamada bir artışa neden olmakta ve bu nedenle doğurganlık azalmaktadır. Bu çalışma Boldrin vd. (2005) çalışmasında doğurganlığı etkileyen faktörler sosyal güvenlik ödemesi olmaksızın çocukların gelecekte ebeveynlerine karşı fedakâr olacakları varsayımı altında incelenmiş ve ebeveynlerin geleceklerini önemseme dereceleri arttıkça çocuk sayısını artırma eğiliminde oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Boldrin vd. (2005) çalışmasında ele alınan modelde doğurganlığı etkileyen faktörler analiz edilirken çocukların tek tip olduğu varsayılmıştır. Bir diğer deyişle, çocukların tüm özellikler, bilgi ve beceri düzeyleri açısından aynı oldukları kabul edilmiştir. Ancak kişilerin gelecekte elde edeceği gelir, kişinin çocukluk döneminde kendisine yapılan harcamalardan, sahip olduğu yetenek çerçevesinde ne düzeyde yararlanabileceği ile büyük oranda ilişkilidir. Bu nedenle Boldrin vd. (2005)  çalışmasında ele alınan modele çocukların sahip oldukları yetenekler ile gelecekte elde edeceği gelir arasındaki ilişkiyi inceleyen yeni bir değişken dâhil edilerek çocukların farklılaştırılması sağlanmış model bu parametre kapsamında yeniden çözülmüştür. Kişilerin yeteneklerinin dikkate alınmadığı, gelecekte elde edilecek gelirin kişiye sadece çocukluk döneminde yapılan harcama ile orantılı olduğu kanısının aksine, kişilerin yetenek durumuna göre elde edeceği gelirin değişmekte olduğu ve gelirdeki bu değişimlere paralel olarak doğurganlık davranışının değiştiği sonucuna ulaşılmıştır. Eğitime yapılan yatırımlar ile bu yatırımın getirisi arasında her zaman doğru bir ilişki bulunmadığı, eğitim yatırımının doğru yani “yetenekli” kişilere yapılmasıyla bu ilişkinin pozitif olacağı sonucu çıkmaktadır.

While education is one of the main sources of the human capital, the human capital is one of the main sources of economic growth. Human capital does not only cover the years of education of individuals but also treats other characteristic features of the individual as a concept. The cumulative value of human capital is estimated and measured by the level of benefit that an individual will obtain in the future by using his/her skills and education. In addition to the quality of the education received by the individual, the extent to which he/she benefits from this education is also important in determining the amount of income that the individual will earn in the future. The total income of the family is one of the main factors affecting the education level of the children. The second important factor determining the level of education per child in a family is the number of children in that family. As can be seen from many studies examining the relationship between the number of children and education quality in the literature, as the number of children increases, education expenditure per child decreases. In other words, while the number of children is low, families can invest more in the education of their children so that higher quality individuals can be raised. The desire to raise a more qualified child leads to an increase in the cost of the child raised and therefore fertility decreases. In this study, variables affecting fertility rate discussed in the study of Boldrin et al. (2005) was examined under the assumption that children will be altruistic towards their parents in the future without social security payment. It was concluded that as the parents' level of importance to their future increases, they tend to increase the number of children. In the model discussed in the study of Boldrin et al. (2005), when variables affecting fertility rate was examined, it was assumed that children were monotype. In other words, it is accepted that the children are the same in all characteristics such as their knowledge and skill levels. However, the income that people will earn in the future is largely related to the extent to which a person can benefit from the expenditures made in his childhood within the framework of his/her ability. For this reason, a new variable that examines the relationship between children's abilities and future income was included in the model discussed in Boldrin et al. (2005), and differentiation of children was achieved. The model has been solved again under this parameter. Contrary to the belief that individuals' skills are not taken into account and that the income to be earned in the future is only proportional to the expenditure made in the childhood period, it has been concluded that the income to be earned by individuals changes according to their skill status and fertility behavior changes in parallel with these changes in income. It is concluded that there is not always a correct relationship between the investments made in education and the return of this investment, and this relationship will be positive if the investment in education is made to the right people, that is, to “talented” people.