Türkiye’de 1970’li yıllardan sonra başlayan hükümet sistemi tartışmaları, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nin 16 Nisan 2017 tarihinde yapılan referandumla kabul edilmesiyle son bulmuştur. Parlamenter sistemin Türkiye’ye özgü yönetsel ve siyasal krizlerini sonlandırmak ve çeşitli vesayet odaklarıyla tam mücadele kapsamında başkanlık sistemi temelleri üzerine yükselen Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi, başta yasama ve yürütme erklerinin seçimi de dahil olmak üzere demokrasi açığına sebep olan engelleri ortadan kaldırmayı amaçlamaktadır. Referandumla birlikte yeni sisteme entegre bazı düzenlemeler hemen hayata geçirilmiş iken, sistemin tam anlamıyla uygulanması 24 Haziran genel seçimleriyle mümkün olabilmiştir. Ancak 24 Haziran seçimlerinin hemen akabinde Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) Genel Başkanı Kılıçdaroğlu tarafından yürütme erkinin başı olan cumhurbaşkanının, Amerika Birleşik Devletleri (ABD) tipi başkanlık sistemi uygulamasında görülen “topal ördek” vakasıyla karşı karşıya olduğunu ileri sürmüştür. ABD’de yürütme erki açısından halef-selef başkanların görev değişimi esnasında geçirilen dönem ile yasama ve yürütme erklerinin farklı siyasi çoğunluğa sahip olmaları durumunda böylesine bir tablo ortaya çıkmaktadır. Tartışmaların öbeğinde yer alan topal ördek kavramı ise 18. yüzyılda İngiltere’de borcunu ödeyemeyen birisi olarak tanımlarken, zamanla politik alana geçerek yetkileri sınırlandırılmış yönetici anlamında kullanılmaya başlanmıştır. Dolayısıyla bu çalışmayla yeni hükümet sisteminin ilk genel seçimleri sonrasında oluşan siyasi tablonun, muhalefet partileri tarafından dile getirilen “topal ördek” vakasıyla ne kadar örtüştüğü analiz edilecektir. Ayrıca yapılan tartışmaların politik gerekçelerle mi yoksa yeni hükümet sisteminin yapısal sorunlarından mı kaynaklandığı ortaya koyularak, konuyla alakalı yeni sistemde ne gibi karşı çözümler getirildiği üzerinde durulacaktır.

The government system discussions began in Turkey after 1970's has ended with the adoption of the presidential government system with referendum held on April 16, 2017. The presidential government rising on the foundations of the presidential system in full struggle with the various guardianship focuses and ending the administrative and political crisis of Parlimenter system specific to Turkey aims to eliminate obstacles that leads to a democracy deficit including the election of the executive and legislative powers in particular.While some regulations integrated into the new system immediately were implemented with the referendum, the full implementation of the system was possible with the June 24 general elections. However, immediately after the June 24 elections, the Republican People's Party (CHP) chairman Kılıçdaroğlu claimed that the president, who was the head of the executive power, was facing the “lame duck” case of the United States (US) type presidential system. Such a situation emerges when the successor-predecessor presidents in the United States have a different political majority in terms of executive power and the period spent during the change of duties.The concept of lame duck, which is at the center of the debate, was defined as someone who could not pay off the debt in England in the 18th century, and in time, it was used in the sense of a manager with limited authority. Therefore, this study will analyze how the political picture formed after the first general elections of the new government system overlaps with the 'lame duck' case expressed by the opposition parties. In addition, it will be emphasized that whether the discussions stem from political reasons or the structural problems of the new government system and what counter-solutions about the topic are brought in the new system.