Siyasal anlamda toplumların kat ettiği mesafenin ölçümlenmesinde kullanılan parametrelerden birisi hiç şüphesiz sivil toplumun varlığı ve geliştirdiği ilişkiler üzerinden değerlendirilmektedir. Katılımcı kültürün beraberinde getirdiği müzakereci ve oydaşmacı demokratik yaklaşım, sivil toplum kuruluşlarının varlığı ile mümkün olabilmektedir. Bu nedenle demokratik gelişimini hızlandırmak isteyen toplumlar, denge fren sistemlerini sadece devlet organizasyonu içerisinde değil, aynı zamanda devlet dışı yapılanmalar üzerinden de sağlamaya çalışmaktadır. Bu açıdan demokratik teamüllerin bir toplumda yerleşebilmesi için hükümet dışı organizasyonların güçlü varlığı büyük önem arz etmektedir. Hükümet dışı kuruluşlar bir taraftan merkez ve yerel iktidarların alanını sınırlandırırken, diğer taraftan onların daha etkili ve yerinde kararlar almasına katkı sunmaktadır. Türkiye’de hükümet dışı kuruluşların yukarıda ifade edilen fonksiyonları gereği gibi icra edemediği söylenebilir. Bu organizasyonların kamu ve özel sektör ile istenilen düzeyde işbirliği geliştirememesi, güçlenmelerini de engellemiştir. Bahsi geçen ilişkinin zayıf kalmasının önemli gerekçelerinden birisi sektörler arasında var olan güven bunalımından kaynaklanmaktadır. Güven bunalımını tetikleyen hususlardan birisi merkez ve yerel iktidarların kendi etki alanlarını güçlendirmeye yönelik refleksler geliştirmesidir. Bir diğer nedeni ise sivil toplum kuruluşlarının siyasi saikler ile hareket etmesidir. Bu çalışmada yerel yönetimler içerisinde çok büyük öneme sahip belediyelerde görev yapan orta düzey yöneticilerinin sivil toplum kuruluşları ve bu kuruluşların yöneticilerine dair değerlendirmeleri irdelenmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda çalışmada bir büyükşehir belediyesinin orta kademesinde görev yapan yöneticilerine likert yöntemi ile hazırlanmış anket uygulanmıştır. Anket değerlendirildiğinde ilgili belediye yöneticilerinin sivil toplum kuruluşları ve temsilcilerine siyasal boyutları da olan bir güvensizlik içerisinde oldukları sonucuna varılmıştır.

One of the parameters used in measuring the distance covered by societies in political sense is undoubtedly the existence and relations of civil society.  The deliberative and consensual democratic approach brought about by the participatory culture is only possible with the presence of non-governmental organizations.  Therefore, societies that want to accelerate their democratic development are trying to provide balance braking systems not only within the state organization but also through non-state structures.  In this respect, the strong presence of non-governmental organizations is crucial for the establishment of democratic practices in a society.  Non-governmental organizations both limit the sphere of central and local governments and contribute to making more effective and appropriate decisions. For non-governmental organizations in Turkey, it said he could not perform the required function as stated above. It prevents the strengthening of non-governmental organizations due to their inability to develop the desired level of cooperation with the public and private sectors. One of the important reasons for the weakness of this relationship is the crisis of trust among sectors. One of the factors that triggered the crisis of trust is that central and local governments develop reflexes to strengthen their own areas of power. Another reason is that non-governmental organizations act with political motives. In this study, it is tried to evaluate the evaluations of middle level managers working in municipalities which have great importance in local administrations about non-governmental organizations and managers of these organizations.  In this context, a questionnaire prepared by likert method was applied to the managers working in the middle level of a metropolitan municipality.  As a result, it is observed that the said municipal administrators are in a distrust with the political dimensions to the NGOs and their representatives.