Öz: Okuma becerisi, Türkiye’deki üniversitelerin özellikle hazırlık sınıflarında Arapça öğrenen öğrenciler için öğretim sürecinin temel yapı taşlarından biridir. Bu beceri, kuramsal bilgi ile uygulamalı yeterlilik arasında bir köprü işlevi görmektedir. Öğrenciler bu süreçte sembolleri seslerle ilişkilendirme, yeni bağlamlarda anlam çıkarma, anlama güçlüğü ve akıcılık eksikliği gibi çeşitli zorluklarla karşılaşmaktadır. Bu makalede sesli, sessiz ve dinleyerek okuma türleri ele alınmakta; harflerden cümle yapılarına uzanan kademeli öğretimin önemi vurgulanmaktadır. Öğrenme sürecini öğrenci merkezli hâle getirmek amacıyla iş birliğine dayalı öğrenme stratejileri tartışılmakta ve okuma becerisinin yalnızca teknik bir yeterlilik değil, aynı zamanda bilgi üretimi ve eleştirel düşünme aracı olduğu ileri sürülmektedir. Öğrencilerin motivasyon eksikliği, geleneksel yöntemlerin sınırlılığı, kelime dağarcığı sorunları ve dikkat dağınıklığı gibi temel engeller ele alınmakta; bu sorunlara karşı STAD, Jigsaw, TGT ve CI gibi iş birlikli öğrenme yaklaşımları önerilmektedir. Ayrıca Türkiye’de Arapça öğretiminde okuma becerisi üzerine yapılan araştırmaların yetersizliğine dikkat çekilmekte ve bu çalışmanın ilgili boşluğu doldurmaya yönelik bir katkı sunması amaçlanmaktadır. Sonuç olarak, okuma becerisinin geliştirilmesi; öğretim yöntemi çeşitliliği, öğrenci motivasyonunun artırılması, bilişsel ve psikolojik engellerin giderilmesi, teknolojinin etkili kullanımı ve hedef öğrenci grubuna uygun öğretmen yetiştirilmesi gibi çok boyutlu bir yaklaşımı zorunlu kılmaktadır.

Abstract: Reading proficiency serves as a foundational component in teaching Arabic, especially for Turkish students in preparatory classes at universities. This skill bridges theoretical knowledge and practical application. At this stage, students face various challenges, including associating symbols with sounds, extracting meaning in new contexts, difficulties in comprehension, and lack of fluency. This study explores different types of reading—oral, silent, and listening-based—and emphasizes the significance of gradual instruction from letters to sentence structures. In order to promote student-centered learning, cooperative learning strategies are discussed. The paper argues that reading is not merely a technical ability but also a means of constructing knowledge and enhancing critical thinking. It also addresses major obstacles such as low motivation, the limitations of traditional teaching methods, vocabulary issues, and attention deficits. To address these challenges, cooperative learning approaches such as STAD, Jigsaw, TGT, and CI are proposed. Moreover, the study highlights the lack of research on reading instruction in the context of Arabic education in Turkey, positioning itself as an attempt to fill this gap. Ultimately, improving reading skills necessitates a multidimensional approach involving instructional variety, increased student motivation, elimination of cognitive and psychological barriers, effective use of technology, and the training of teachers who are well-equipped to address the needs of learners of Arabic as a foreign language.