Tarihe damgasını vuran olaylardan birisi de hanedanlar arası yapılan siyâsî evliliklerdir. Rakip devletler, birbirleri ile dostluk ilişkisi kurabilmek yahut da onların düşmanca taarruzlarından emin olmak için hânedanlar arası evlilik münasebetinde bulunmuşlardır. XIV. yüzyıl ortalarından sonra Anadolu’da hâkim güç haline gelmeye başlayan Osmanlılar ile Karamanoğulları arasında yapılan böyle bir evlilik, iki rakip devleti birbirine yakınlaştırmayı amaçlamıştır. Osmanlıları imparatorluğa yükseltmeye çalışan, kurduğu devlet teşkilatı yanında Balkanlarda kazandığı başarı ve zaferlerle adından söz ettiren Sultan Murad Hudâvendigâr, Anadolu’da da başarılar peşinde koşmaktadır. Bunun için de bölgenin bir başka güç odağı olan Karamanoğulları ile iyi ilişkiler kurmak ve onların saldırılarından emin olmak istemektedir. Bunun için de biricik kızı Nefise Hatun’u Karamanoğlu Alâeddin Bey’e vermiştir. Bu evlilik de Osmanlılar ile Karamanoğlu Beyliği arasındaki rekabeti sona erdirmese de aralarında kaçınılmaz olan savaşı geciktirmiştir. Murad I, Balkanlarda Hıristiyanlarla savaşırken fırsattan istifade Osmanlı topraklarına saldıran Alâeddin Bey üzerine yürümüş ve onu mağlup ederek Konya Kalesi’nde muhasara altına almıştır. Çaresiz kalan Alâeddin Bey’in imdadına eşi Nefise Hatun yetişmiş, babası ile eşi arasında arabuluculuk yaparak barışın vuku bulmasını sağlamıştır. Daha sonra kardeşi Yıldırım Bayezid’in ilk iktidar yıllarında da aynı arabuluculuğu yapan Nefise Hatun, aynı zamanda Larende’de yaptırdığı medrese ile de ismini ölümsüzleştirmiştir. Bursa’dan Larende’ye gelin giden bu hanım sultan, gittiği yerde şehrine, kocasına ve çocuklarına sahip çıkarak örneklik teşkil etmiştir.

One of the events that left their mark on history is the political marriages between dynasties. Rival states had land of dynasties marriage relations in order to establish friendly relations with each other or to be sure of their hostile attacks. Such a marriage between the Ottomans and Karamanids, who started to become the dominant power in Anatolia after the middle of the XIVth century, aimed to bring the two sister states closer to each other. Sultan Murad, who tried to elevate the Ottomans to the empire, made a name for himself with the success and victories he won in the Balkans as well as the state organization he established, is also pursuing success in Anatolia. For this reason, he wants to establish good relations with Karamanids, another power center of the region, and to be sure of their attacks. For this reason, he gave his only daughter Nafisa Khatun to Karamanids Alaeddin Bey. Although this marriage did not end the rivalry between the Ottomans and the Karamanids principality, it delayed the inevitable war between them. While Murad I was fighting with the Christians in the Balkans, he took advantage of the opportunity to march on Alaeddin Bey, who attacked the Ottoman lands, and defeated him and besieged him in Konya Castle. His wife Nafisa Khatun came to the aid of helpless Alaeddin Bey, and mediated between his father and his wife and ensured peace. Nafisa Khatun, who later acted as the same mediator during the first years of her brother Yildirim Bayezid's power, also immortalized her name with the madrasah she had built in Larende. This lady sultan, who went to Larende from Bursa as a bride, set an example by protecting her city, husband and children wherever she went.