Öz düzenleme, bireyin kendini tanıması temelinde; güçlü ve zayıf yönlerinin farkında olması, olumsuz duygu ve düşünceleriyle baş edebilmesi, olumlu duygu ve düşüncelerini harekete geçirebilmesi, kendi yetenek ve kapasitesini belirli amaçlar doğrultusunda kullanabilmesidir. Öz düzenleme becerilerinin kazanılması ve geliştirilmesi bireyin kendisiyle ilgili olduğu kadar yetiştirilme tarzı ve etkileşimde bulunduğu çevreyle de ilgilidir. Bu anlamda öz düzenleme becerilerinin bireye kazandırılmasında aile kadar toplumsal-kültürel çevre ve eğitim kurumları da etkili olur. Öz düzenleme becerileri doğumdan ölüme yaşam boyu geliştirilebilir. Ancak özellikle çocukluk ve ergenlik döneminde öz düzenleme becerilerinin kazanılması son derece önemlidir. Genel anlamda tüm eğitim alanları kazanımlarını bireyin öz düzenleme becerileri üzerinden gerçekleştirir. Bu nedenle eğitimciler bireyin öz düzenleme becerilerini geliştirmesine yardımcı olabilecek çeşitli teoriler geliştirmiştir. Gerçekten de eğitimle ilgili birçok problemin çözümü öz düzenleme becerilerinden bağımsız düşünülemez. Din eğitimi özel alanında da din eğitiminin niteliği, etkili öz düzenleme becerilerinin dikkate alınmasıyla geliştirilebilir. Çalışma bu anlamda öncelikle öz düzenlemenin ne olduğunu kavramsal ve ilişkisel çerçevesiyle ele almıştır. Araştırmanın temel problemi öz düzenleme becerilerinin geliştirilmesinde etkili olan faktörlerin araştırılmasıdır. Buradan hareketle çalışmada din eğitiminde öz düzenleme becerilerinin mahiyeti, gerekliliği ve önemi incelenmiş, öz düzenlemeyi etkileyen içsel ve dışsal faktörler ele alınmıştır. Bireye verilecek öz düzenlemeli din eğitiminin mahiyeti ve sınırları belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmada tarama yöntemi kullanılmış, konuyla ilgili yerli ve yabancı kaynaklar taranarak ulaşılan bilgiler ışığında araştırma problemine cevap aranmıştır. Ayrıca araştırmada ortaya çıkan sonuçlar dini bilgi ile de ilişkilendirilerek bütüncül bir bakış açısı geliştirilmeye çalışılmıştır. Çalışmada öz düzenlemeli din eğitiminin, bireyin dini bilgi, beceri ve tutumları benimsemesinde, içselleştirmesinde ve öz becerilere dönüştürebilmesinde etkili olabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Çok boyutlu küresel etkileşimler yaşadığımız günümüz dünyasında bireylerin istendik davranış değişikliğini sağlayacak bilgi, beceri ve ahlâkî tutumu benimseyebilmeleri için öz düzenleyici öğrenmeye olan ihtiyaç günden güne artmaktadır. Öz düzenlemeli din eğitimi bireylerin kendi davranışlarını kontrol edebilmelerine, gerektiği yerde içsel güçlerini devreye sokarak karşılaştıkları problemlerle mücadele edebilmelerine, kendi hayatlarının özneleri olmalarına, dinî ve ahlâkî tercihlerini özgürce yapabilmelerine, kendi değerlerini üretip anlamlandırabilmelerine ve etkili sosyal ilişkiler geliştirmelerine katkı sağlayabilir.

Self-regulation is the individual’s self-knowledge, being aware of his weaknesses and strengths, being able to cope with negative emotions, activating positive emotions, and using his own abilities and capacities for specific purposes. All fields of education in general, and religious education in particular, help the individual to achieve the necessary gains for self-regulation. Self-regulation is a lifelong process that encompasses many skills from birth. It is extremely important to acquire self-regulation skills, especially during childhood and adolescence. In this study, the nature, necessity and importance of self-regulation skills, especially in religious education, and in which subjects the family can contribute to self-regulation were investigated. The aim of the research is to reveal the contribution of the family in the process of gaining self-regulation skills of the individual. In today’s world, where we live in multidimensional global interaction, the need for self-regulatory learning is increasing in order for individuals to adopt the knowledge, skills, moral values, attitudes and behaviors that will enable them to gain desired behavioral changes. The research was limited to the contribution of the family to self-regulation. Literature review was used as a method in the research. A sufficient number of sources and the necessary information were obtained by scanning domestic and foreign sources on the subject. As a result of the study, it has been revealed that the family contributes to the acquisition of basic self-regulation skills such as self-esteem, self-awareness, self-efficacy perception, intention, goal setting, motivation, task value and time management, and their transformation into self-skills that the young person adopts in his own life and internalizes over time.