İslam inancının temeli olan tevhid anlayışı etrafında şekillenen kavramlardan biri olan “tesbih” sözcüğü Kurʾân âyetlerinde Allah’ı tenzih anlamıyla kullanılmıştır. Tenzih ifade eden kavramın akıl sahibi olan insan, cin, melek ve evrende yer alan ancak akıl sahibi olmayan diğer nesnelere isnadı da Kurʾân’da yer almıştır. Bu bağlamda müfessirler akıl sahibi varlıkların tesbih eylemini anlamlandırma, yorumlama konusunda müşterek görüşlere sahipken, akıl sahibi olmayan hatta canlılık özelliği bulunmayan nesnelerin tesbih eylemini idrak ve yorumlamada ihtilafa düşmüşlerdir. Konuyu özellikle tasvvufi açıdan değerlendiren islam düşünürleri, bütün varlıkların varoluşları itibariyle Allah’ın varlığına işaret ettiğini belirtmişlerdir. Onlara göre varlıkları, ontolojik açıdan imkân ifade eden tüm yaratılmışlar Allah’ın varlığına delalet etmektedirler. Bu yönüyle tüm varlıklar Allah’a tesbih eyleminde bulunurlar. Kur’ân sûrelerinde akıl sahibi olmayan varlıkların tesbihiyle ilgili ifadeleri bazı müfessirler bu varlıkların yaratılış şekilleri üzerine varlıklarını devam etmesi, lisanı hal ile açıklamışlardır. Kimi müfessirler ise Allah’ın kâinatta yaratmış olduğu her varlıkta şuur bulunduğu düşüncesinden hareketle, bütün varlıkların yaratılışlarına uygun dil ile Allah’ı tesbih ettiklerini belirtmişlerdir. Tesbih konusundaki bu bilgilerden hareketle çalışmada ilk başta Arap dili bakımından tesbih kavramının dilsel analizi yapılacaktır. Bu makalede daha çok filozof kimliğiye tanınan Molla Sadrâ’nın tefsir eserinde bir müfessir olarak tefsir eserinde inceleme konusu yaptığı Müsebbihât sûrelerinden Hadîd, Cum‘a ve A‘lâ sûrelerinde, tesbih kavramının geçtiği ayetleri yorumlanması bağlamında konu sınırlandırılmıştır. Müellifin zikredilen sûrelerin ayetlerini tefsiri çerçevesinde akıllı ve gayri akil varlıkların tesbih eylemi ile ilgili görüşleri ve konuya yaklaşım metodu incelenilmiştir.

The word "rosary", which is one of the concepts shaped around the understanding of oneness, which is the basis of the Islamic belief, is used in the Quranic verses with the meaning of Allah beyond. The attribution of the concept expressing the beyond to rational human beings, jinn, angels and other objects in the universe but without intelligence is included in the Quran. In this context, while commentators have common views on the meaning and interpretation of the act of glorification of rational beings, they disagree on understanding and interpreting the glorification of objects that have no intelligence or even vitality. Islamic thinkers, who evaluated the issue especially in terms of Sufism, stated that all beings point to the existence of God in terms of their existence. According to them, all creatures that express their existence ontologically possible signify the existence of God. In this respect, all beings act of glorifying Allah. Some interpreters of the expressions about the glorification of beings who have no intelligence in the surahs of the Quran have explained the continuation of these beings on their way of creation, and their language is state. Some commentators, on the other hand, stated that they glorified Allah with the language suitable for the creation of all beings, based on the idea that there is consciousness in every being that God has created in the universe. Based on this information about the rosary, the linguistic analysis of the concept of rosary in terms of the Arabic language will be done first in the study. In this article, the subject of the interpretation of the verses in which the concept of rosary is mentioned in the chapters of Musebbihât, which is the subject of examination as a commentator in the commentary work of Molla Sadrâ, who is more known as a philosopher, is limited. Within the framework of the interpretation of the verses of the mentioned surahs, the author's views on the deeds of wise and intangible entities and the method of approaching the subject were examined.