Konulu hadis edebiyatının “nikâh” bölümlerindeki başlıkların bütünüyle çok eşliliğe göre kurgulanmış olması, bu konu üzerinde daha çok durmayı gerekli kılmaktadır. Hadis edebiyatının neredeyse tamamında çok eş edinebilirlik olgusal olarak hâkimdir. Modern dünyada Kur’ân ve hadis metinlerinin çok eşliliğe meşrûiyet getirmediği tezi yaygınlaşma eğilimindedir. Fiilî çok eşlilik ile çok eş edinebilirlik arasında bir farkın bulunduğu belirtilmelidir. Bu çalışmada konu adâlet şartı bağlamında tartışılmış, hadis edebiyatının “nikâh” bölümlerinin çok eşliliğe göre kurgulanmasının örnekleri verilmiştir. Soruyu: “İslam’da çok eşlilik var mı yok mu?” şeklinde kurgulamak uygun düşmemektedir. Soruyu: “çok eşliliğin yasaklanması ve caydırıcı cezalar getirilmesi şeklindeki modern uygulamanın dinen meşru olduğu söylenebilir mi?” şeklinde sormak gerekir. Hadis kaynaklarında çok eşlilik kurumsal olarak mevcuttur. Çok eşliliği yok saymanın mümkün olamayacağı bir durum söz konusudur. Zorunlu tek eşlilik, fiilî tek eşlilik anlamına gelmemektedir. Bir konu toplumda sosyal bir olgu olarak bulunuyorsa yasaklama sadece uygulamayı kayıt dışına sürüklemektedir. Sosyolojik olgular yasaklarla ortadan kaldırılamaz. Çok eş edinebilirliğin kanunla yasaklanması fiilî çok eşliliği azaltmamakta, insanları kayıt dışı beraberliğe yönlendirmektedir. Günümüz koşullarında İslam’da tek eşlilik dışında bir seçeneğin bulunmadığı yolundaki algının bilimsel dayanakları bulunmamaktadır. Hz. Peygamber'in çok eşliliği sadece mecburiyet ile açıklanamaz. Hz. Peygamber, nikâh ederken de boşarken de doğal davranmıştır. İçlerinden biriyle resmi bir evlilik sözleşmesi olmasa bile, iki ya da daha fazla kadınla aynı anda yaşamak, fiili çok eşlilik olarak kabul edilmelidir. Kur’ân’ın çok eşliliği tamamen yasakladığı şeklinde bir anlayışı hadis edebiyatı desteklememektedir.

The fact that the titles in the “Kitabu’n-nikah” chapters of the hadith literature are designed according to polygyny necessitates more attention on this issue. In almost all of the hadith literature, much polygyny dominant. The thesis that the Koran and hadith texts do not legitimize polygyny in the modern world is in the tendency to spread. It should be noted that there is a difference between actual polygyny and polygyny. In this study, the subject is discussed in the context of justice condition, examples of the construction of the "marriage" parts of the hadith literature according to polygyny are given. It is not appropriate to construct the question as "Is there a polygyny in Islam?" The question should be asked, "Can the modern practice of prohibiting polygyny and introducing deterrent penalties be religiously legitimate?" Polygyny is present institutionally in hadith sources. There is a situation where it is not possible to ignore polygyny. Mandatory monogamy does not mean actual monogamy. If a subject is a social phenomenon in society, the ban only drags the practice off the record. Sociological facts cannot be eliminated with prohibitions. The prohibition of polygyny by law does not reduce de facto polygyny, it directs people to informal The prohibition of polygyny by law does not reduce de facto polygyny, it directs people to informal relationship. The perception that there is no other option than monogamy in Islam in today's conditions has no scientific basis. Hz. The Prophet's polygyny cannot be explained only by obligation. Hz. The Prophet behaved naturally both during marriage and divorce. Living with two or more women at the same time should be considered de facto polygyny, even if there is no formal marriage contract with one of them. Hadith literature does not support the understanding that the Quran completely forbids polygyny.