Yazarlar, şairler edebî eserlerini estetik bir amaç güderek oluşturmanın yanında insanları çeşitli yönlerden eğitmek amacıyla da meydana getirmişlerdir. Edebî eserler insana ait değerlerin toplumda yerleşmesi ve kalıcı olmasında birer araçtır. Bu bağlamda dil, aktarma işlevini edebî eserlerle somut bir şekilde gerçekleştirir. Bir eserin içeriği ile yazarın o eserde dili kullanış şekli yani biçemi arasında sıkı bir bağ vardır. Eser, içeriğe uygun dil malzemesi ile daha etkili ve yazılış amacına uygun hâle getirilir. Bu durum öğretici eserler için de geçerlidir. Öğretici eserlerde yazar, bir konu hakkında ilgili bilgiler sunar. Öğretici eserlere en güzel örneklerden biri de ahlak kitaplarıdır. Ahlak kitapları bireyin ve toplumun ahlaki yönden iyi yetiştirilmesi ve eğitilmesi amacıyla yazılan öğretici nitelik taşıyan eserlerdir. Bazı ahlak kitapları doğrudan nasihatname, pendname, ders ve öğüt verme amaçlı kıssalar vb. şeklinde; bazıları da ahlak ve ahlak felsefesinin anlatılması şeklinde kaleme alınmıştır. Böylece birey ve toplum ahlaki bakımdan eğitilmek istenmiştir. Bu konuda edebiyatımızda birçok telif ve tercüme eser yazılmıştır. Bu eserlerden biri de ‘Terceme-i Kitâbü’l-Ahlâk’ adlı eserdir. Bu çalışmada, Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı bünyesinde Çorum Hasan Paşa İl Halk Kütüphanesi’nde 19 Hk 34879 demirbaş numarası ile kayıtlı olan Terceme-i Kitâbü’l-Ahlâk adlı eserden hareketle öğretici metinlerde dilin hangi işlevde kullanıldığının, nasıl bir anlatım tekniği uygulandığının, dil ve içerik uyumunun nasıl sağlandığının, öğretici metinlerin ne gibi biçem özellikleri taşıdığının belirlenmesi amaçlanmıştır.

In addition to creating their literary works for aesthetic purposes, writers and poets have also created them to educate people in various aspects. Literary works are tools for the establishment and permanence of human values in society. In this context, language realizes its transfer function in a concrete way through literary works. There is a close connection between the content of a work and the way the author uses language in that work, i.e. style. The work is made more effective and suitable for the purpose of writing with language material appropriate to the content. This situation is also valid for instructive works. In instructive works, the author presents relevant information about a subject. One of the best examples of instructive works is moral books. Moral books are instructive works written for the moral upbringing and education of the individual and society. Some ethical books were written directly in the form of advice books, pendnames, parables, etc.; others were written in the form of explaining morality and moral philosophy. Thus, the individual and society were intended to be morally educated. Many copyrighted and translated works have been written on this subject in our literature. One of these works is 'Terceme-i Kitâbü'l-Ahlâk'. In this study, based on the work titled Terceme-i Kitâbü'l-Ahlâk, which is registered in Çorum Hasan Paşa Provincial Public Library under the Presidency of the Manuscript Works Institution of Turkey with the fixture number 19 Hk 34879, it is aimed to determine in which function the language is used in instructive texts, what kind of narrative technique is applied, how the harmony of language and content is ensured, and what stylistic features the instructive texts have.