Bu çalışma, makine çeviri öncesi ve sonrası düzeltmenin Türkiye’deki lisansüstü çeviri programlarındaki yerini ele almaktadır. Çalışmanın amacı, bu etkinlik alanlarıyla ilgili içeriklerin lisansüstü çeviri eğitimine dâhil edilip edilmediğini açığa çıkarmak ve bu etkinlik alanlarının lisansüstü öğretim programlarına dâhil edilmesiyle ilgili bazı önerilerde bulunmaktır. Bu doğrultuda, makine çevirisi öncesi ve sonrası düzeltme neden çeviri eğitimine dâhil edilmelidir? Bu etkinlik alanları, ilgili alanda uzman ve araştırmacıların yetiştiği lisansüstü eğitime nasıl yansımıştır? Bu bağlamda dersler, ilgili lisansüstü öğretim programlarına eklenmiş midir veya diğer ilgili ders içeriklerine yansıtılmış mıdır? Çalışmada yanıt aranan bu sorular çerçevesinde ilk olarak, makine çevirisi öncesi ve sonrası düzeltmenin eğitime neden dâhil edilmesi gerektiği, çeviribilim literatüründeki ilgili kaynaklar taranarak açığa çıkarılmıştır. Daha sonra, betimleyici yaklaşımla, Türkiye’deki yüksek lisans ve doktora çeviri öğretim programları incelenerek, makine çevirisindeki gelişmelerin lisansüstü çeviri programlarına nasıl yansıdığı ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Makine çevirisi öncesi ve sonrası düzeltmenin eğitime neden dâhil edilmesi gerektiği, piyasada uygulaması olan ve gittikçe yaygınlaşan bu etkinlik alanlarıyla ilgili gerekli bilgi ve becerilerin çevirmen adaylarına kazandırılması gerekliliğiyle açıklanabilir. Özellikle çevirmen adaylarının makine çevirisine eleştirel yaklaşarak bu konuda farkındalık kazanmaları açısından ilgili içeriklerin eğitime dâhil edilmesi önemlidir. Lisansüstü düzeyde ise özellikle bu alanda uzman, araştırmacı ve akademisyen yetişmesi için ilgili içeriklerin lisansüstü eğitime dâhil edilmesi önem arz etmektedir. Türkiye’deki lisansüstü çeviri öğretim programları incelendiğinde, makine çevirisi öncesi ve sonrası düzeltmenin lisansüstü programların yalnızca bir kısmına dâhil edildiği görülmüştür. Bu etkinlik alanları, ilgili programların çok azında makine çevirisi adında ayrı bir dersle eğitime dâhil edilmekle birlikte programların bir kısmında çeviri teknolojileri kapsamındaki daha genel ders içeriklerine dâhil edilmiştir. Öğretim programlarında makine çevirisi öncesi ve sonrası düzeltme bağlamında ayrı dersler açılacaksa, bu içeriklerin ilgili dersler açılana kadar diğer ders içeriklerine dâhil edilmesi teknolojik gelişmelerin eğitime zamanında yansıtılması açısından bir çözüm olabilir.

This study examines the place of machine translation pre-editing and post-editing in postgraduate translation programmes in Turkey. The aim of the study is to reveal whether the necessary contents related to these processes are included in postgraduate translation education and to make some suggestions regarding the inclusion of these processes in postgraduate programmes. In this respect, why should pre-editing and post-editing be included in translation training? How are these activity areas reflected in postgraduate education where experts and researchers are trained? Have courses in this context been added to the relevant postgraduate curricula or reflected in other relevant course contents? Within the framework of these questions, firstly, the reasons why pre-editing and post-editing should be included in translation training were revealed by reviewing the relevant sources in the translation studies literature. Then, with a descriptive approach, the master's and doctoral translation curricula in Turkey were examined to reveal how the developments in machine translation are reflected in postgraduate translation programmes. The reason why pre-editing and post-editing should be included in education can be explained by the necessity to provide translator trainees with the necessary knowledge and skills related to these fields of activity, which are becoming more and more widespread in the translation market. It is especially important to include these activities contents in the training so that translator trainees can approach machine translation critically and raise awareness about it. At the postgraduate level, it is important to include the relevant contents in postgraduate education in order to train experts, researchers and academicians in this field. When the postgraduate translation curricula in Turkey were analysed, it was seen that pre-editing and post-editing were included in only some of the postgraduate programmes. While pre-editing and post- editing were included in a separate course called machine translation in very few of the relevant programmes, they were included in more general course contents within the scope of translation technologies in some of the programmes. If new courses on pre-editing and post-editing are to be offered in the curricula, the inclusion of these contents in other course contents until the new courses are added may be a solution in terms of reflecting technological developments to education in a timely manner.