Unesco tarafından 2003 yılında 195 üye ülkenin katılımı ile Soküm Sözleşmesi imzalanmış, Türkiye ise 2006 yılında bu sözleşmeyi kabul ederek sözleşmeye taraf olmuştur. Sözleşmenin korumayı amaçladığı 5 alan bulunmakla birlikte bu alanlardan biri de el sanatları geleneği olarak belirlenmiştir. Yaşayan İnsan Hazineleri Programı ise Unesco’nun 1989 yılındaki Popüler ve Geleneksel Kültürün Korunması Tavsiye Kararı üzerine evrensel bir anlayışla ele aldığı kültürleri koruma düşüncesinin bir parçası olarak Güney Kore’nin 1993 yılında Unesco İcra Kurulu’na yeni bir uygulama olarak “Yaşayan İnsan Hazineleri Programı’nın” kurulması teklifinde bulunmasıyla başlamıştır. Kurul, taraf devletleri kendi ülkelerinde bu programları kurmaya davet eden bir karar alarak bu tip teklifleri olumlu olarak değerlendirmiştir. Yaşayan İnsan Hazineleri (YİH), Somut Olmayan Kültürel Mirasın belli unsurlarını yeniden yaratmak ve yorumlamak açısından gerekli bilgi ve beceriye sahip özel yeteneğe haiz kişileri anlatmaktadır. Bu kapsamda ülkemizde de Kültür ve Turizm Bakanlığı’na bağlı Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğü tarafından Yaşayan İnsan Hazineleri Programı’na dahil edilecek kişiler için 7 maddelik kriter listesi belirlenmiş ve 2008 yılından 2016 yılına kadar da bu programa dahil edilen usta sayısı 30’a ulaşmıştır. Fakat 2016 yılından günümüze kadar bu çalışma kesintiye uğramıştır. Rize ili ile sınırlı tutulan bu çalışmanın amacı ise sekteye uğrayan Yaşayan İnsan Hazineleri programının devam etmesine katkı sunmak ve aynı zamanda da Rize’de ahşap torna ustası olarak mesleğini icra eden Şahin Çolak’ın, ulusal envantere dahil olmasını sağlamaktır. Bu kapsamda halkbiliminde alan araştırmalarında kullanılan gözlem ve görüşme teknikleri ile yapılan derleme neticesinde Şahin Çolak’ın, Yaşayan İnsan Hazineleri envanterine giriş için belirlenen kriterlere uygunluğu değerlendirilmiş ve Yaşayan İnsan Hazinesi Listesi’ne dahil edilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır.

The Intangible Cultural Heritage Convention was signed by UNESCO in 2003 with the participation of 195 member countries. Turkey accepted this convention in 2006 and became a party to the convention. The Living Human Treasures Program, on the other hand, was initiated with South Korea’s proposal to the UNESCO Executive Board in 1993 for establishing the "Living Human Treasures" program as a part of the idea of preserving cultures, which was handled with a universal understanding upon the Unesco's Recommendation on the Preservation of Popular and Traditional Culture in 1989. The Board took a decision for the state parties to establish these programs in their own countries and evaluated such proposals positively. Living Human Treasures describe individuals with special abilities who have the necessary knowledge and skills to recreate and interpret certain elements of the Intangible Cultural Heritage. In this context, a list with 7 criteria was determined for the people to be included in the Living Human Treasures program by the Research and Education General Directorate of the Ministry of Culture and Tourism in our country, and the number of masters included in this program reached 30 from 2008 to 2016. However, this study has been interrupted since 2016. The purpose of this study, which is limited to the province of Rize, is to contribute to the continuation of the Living Human Treasures program, and at the same time to ensure that Şahin Çolak, who is practicing as a wood lathe master in Rize, is included in the national inventory. In this context, as a result of the compilation made with the observation and interview techniques used in field research in folklore, Şahin Çolak's compliance with the criteria determined for entry to the Living Human Treasures inventory was evaluated and it was concluded that he should be included in the Living Human Treasure List.