Temelinde konuşmanın öznelliğini barındıran, semantik bir ulam olan kiplik, konuşurun önermeye yönelik tutumunu ifade eden, önermenin gerçeklik derecesini belirlemeye odaklanan ve önermenin geçerliliğini esas alan bakış açılarıyla tanımlanır. Kiplik yaklaşımlarında bu denli çeşitliliğin bulunmasının temel sebebi, kipliğin anlamsal bir ulam olmasının sonucu olarak subjektif olarak ifade edilmeye, algılanmaya ve yorumlanmaya açık olmasıdır. Konuşucunun ifadelerinin yorumu kimi zaman bariz bir şekilde belliyken kimi zamansa irdeleme sonucunda ortaya çıkmaktadır. Konuşucunun ifadesi istek, izin, yetenek, koşul, niyet, süreklilik, kesinlik, şaşkınlık, küçümseme, uyarı, pişmanlık, yakınma vd. birçok kavramı içerebilir. Bu kavramlar biçimbilgisi ögeleri, sözlük ögeleri, söz dizimi ögeleri, tonlama ve bağlam ile aktarılır. Bu işaretler, yazılı metinlerde kendini açık bir şekilde göstermezken konuşma dilinde çok daha bariz ve yaygın bir biçimde karşımıza çıkmaktadır. Bu doğrultuda herhangi bir düzeltmeden geçirilmeden yazıya aktarılmış olan ağız metinleri iyi birer veri kaynağıdır. Kaynak kişinin ifadeleri irdelendiğinde konuşucunun tutumu açık bir şekilde ortaya konulabilmektedir. Bu çalışmanın amacı Güneybatı Anadolu Ağızları üzerine hazırlanmış metinlerden hareketle konuşucunun tutumunu değerlendirerek kullandığı yakınma bildiren ifadeleri tespit etmek ve bu ifadelerde yakınma anlamının sağlanma biçimini ortaya koymaktır. Çalışmanın kuramsal kısmı literatür taramasıyla elde edilen verilere dayanmaktadır. İnceleme kısımda ise bölge ağızları hakkında yapılmış tezler üzerinde doküman analizi veri toplama yöntemi kullanılarak nitel bir araştırma yapılmış, elde edilen bu nitel veriler sınıflanmış ve analiz edilmiştir.

Modality, which is a semantic category that is based on the subjectivity of speech, is defined by perspectives that express the speaker’s attitude towards the states of affair, focus on determining the truth value of the states of affair and are based on the validity of the states of affair. The main reason why there is such diversity in modality approaches is that modality is a semantic category that is open to subjective expression, perception and interpretation. The interpretation of the speaker’s expressions is sometimes obvious, while at other times it emerges upon scrutiny. The speaker’s expression may include many concepts such as optative, permission, ability, condition, intention, continuity, certainty, confusion, contempt, warning, regret, complaint, etc. These concepts are conveyed through morphological elements, lexical elements, syntactic elements, intonation and context. While these markings do not show themselves clearly in written texts, they are much more obvious and widespread in oral texts. In this respect, dialect texts that have been transcribed without any correction are useful sources of data. When the source subject’s expressions are analyzed, the attitude of the speaker can be clearly revealed. The aim of this study is to identify the expressions of complaint used by evaluating the speaker’s attitude based on the texts prepared on Southwestern Anatolian Dialects and to reveal the way the meaning of complaint is provided in these expressions. The theoretical part of the study is based on the data obtained through literature review. In the review section, a qualitative research was conducted on the theses on the dialects of the region using document analysis data collection method, and the qualitative data obtained were classified and analyzed.