İnsan, toplumsal ve sosyal bir varlıktır. Kendini yaşadığı toplumda diğer bireylerle anlamlandırmaya çalışır. Bu nedenle birey, kendini yaşadığı toplumdan soyutlayamaz. Yaşadığı topluma karşı bazı ödev ve sorumlulukları vardır. Bu ödev ve sorumluluklar, bireyi anlamlandıran ve onu kendiyle barışık yapan insanî ve vicdanî özdür. İnsan, amaçtan yoksun bir varlık olmadığı için kendini anlamlandırmak için de sürekli bir arayış içindedir. Bu arayışında, geriye gitmemek ve insanî özden uzaklaşmamak için kendini erginleştirmek, yaşama anlam katmak zorundadır. Anlam arayışında yaşadığı toplumun yanlış anlayışlarına uyan, onlarla mücadele etmeden kolektif bilince yenik düşenler, yaşamı ayakta tutan anlamı kaybederler. İnsanı bilinç düzeyinde inşa eden değerlerden uzaklaşırlar. Bu değerlerden uzaklaşan birey ve toplumlar, kendilerine yabancılaşırlar. Bu yabancılaşma, onları içinde yaşadıkları topluma karşı da duyarsız hale getirir. Hasan Ali Toptaş, Beni Kör Kuyularda romanında kendine ve yaşadığı topluma karşı duyarsız hale gelen insanların varoluşsal anlam kaybına uğramalarını dikkatlere sunar. İnsanî özden uzaklaşanların, anlamsız bir kitle haline gelip her kötülüğe seyirci kaldığını her türlü didaktizmden uzak bir şekilde belirtir. Toplumda yaşanan tüm olumsuzluklara seyirci kalmanın kötülükleri çoğalttığını, çoğalan kötülüklere seyirci kalanların vicdanlarını kaybettiğini vurgular. Toplumda yaşanan tüm olumsuzlukların, bu seyir merakından doğduğunu, insanların birbirlerini sadece seyrettiğini, acısını paylaşmadığını anlatırken bunları değerler kaybı üzerinden yapar. Değer kaybına uğrayan birey ve toplumların hiçbir zaman olumsuzluklardan kurtulamayacağının altını çizer. İnsanî özden uzaklaşmayla varoluşsal anlam kaybını eş değer gören yazar, bireyin ve toplumun var olmasını da insanî özün oluşturduğu değerlerde görür.

Man is a social and social being. He tries to make sense of himself with other individuals in the society he lives in. For this reason, the individual cannot isolate himself from the society in which he lives. He has some duties and responsibilities to the society he lives in. These duties and responsibilities are the human and conscientious essence that makes sense of the individual and makes him at peace with himself. Since man is not a being devoid of purpose, he is also in a constant search to make sense of himself. In this quest, in order not to go backwards and not to get away from the human essence, he has to mature himself and add meaning to life. Those who conform to the wrong understandings of the society in which they live in search of meaning, succumb to the collective consciousness without struggling with them, lose the meaning that sustains life. They move away from the values that build a person at the level of consciousness. Individuals and societies that move away from these values become alienated from themselves. This alienation also makes them insensitive to the society in which they live. Hasan Ali Toptaş brings to attention the loss of existential meaning of people who have become insensitive to themselves and the society they live in in his novel Me in Blind Wells. Far from any kind of didacticism, he states that those who move away from the human essence become a meaningless mass and remain spectators to every evil. He emphasizes that being a spectator to all the negativities experienced in society multiplies the evils, and those who remain a spectator to the multiplying evils lose their consciences. He explains that all the negativity experienced in society is born out of this curiosity of looking, that people are just watching each other, that they do not share his pain, and he does this through the loss of values. It underlines that individuals and societies that have suffered a loss of value will never be able to get rid of negativity. The author, who sees the loss of existential meaning as equivalent to the separation from the human essence, also sees the existence of the individual and society in the values formed by the human essence.