Bu araştırma, ikinci yabancı dil olarak Almanca derslerinde hedef dile ilişkin ülke bilgisi aktarımının öğrenciler tarafından dil öğrenme sürecindeki etkisinin nasıl algılandığı ve anadil ile hedef dil arasında hangi benzerlikler ve farklılıkların ayırt edilebildiğini araştırmayı amaçladı. Araştırmanın katılımcılarını, Türkiye'deki bir devlet teknik üniversitenin Turizm Fakültesi Seyahat İşletmeciliği Bölümü üçüncü sınıf lisans öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın verilerini toplamak için, yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerden elde edilen veriler, Braun ve Clarke (2006) tarafından geliştirilen altı aşamalı tema analizi prosedürü uygulanarak analiz edilmiştir.  Bulgular, ülke bilgisi aktarımında öğretmen faktörü, ders içeriklerinin aktarılabilirliği, öğrenmeye teşvik etme ve yanlış bilinen gerçeklerin aydınlatılması ikinci yabancı dil olarak Almanca öğrenme sürecinin başarılı bir şekilde gerçekleştirilmesinde belirleyici faktörler olarak tespit edilmiştir. Bunun yanında, farkındalık yaratma, tasdik etme ve eleştirel düşünme anadil ve hedef dil arasında kültürel farkındalığı yaratan temel unsurlar olarak belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmen faktörü ülke bilgisi aktarımında dersin yönetiminde, öğrencilerin motivasyonunu yüksek tutmada ve etkili ders materyallerinin tasarımında önemli rol oynamıştır. Etkili ders materyallerinin aktarılabilirliği, öğrencilerin derse olan ilgisinin artmasını ve hedef dile ilişkin dilsel ve kültürel bilgilerin edinilmesini sağlamıştır. Hedef dilin kültürüne ilişkin farkında olan öğrenciler kültürel farklılıklara karşı hoşgörülü olabilme yeteneğine sahip oldu. Diğer bir deyişle, öğrenciler eleştirel düşünebilme yeteneğine sahip olarak, kültürel farklılıklara karşı önyargılardan uzaklaştılar ve onları anlamaya çalıştılar.

Diese Studie befasste sich mit der Untersuchung, wie die Auswirkungen der Übertragung der Landeskunde auf den Sprachlernprozess in Deutsch als zweite Fremdsprache von den StudentInnen wahrgenommen werden und welche Ähnlichkeiten und Unterschiede zwischen der Muttersprache und der Zielsprache unterschieden werden. Die Teilnehmer der Studie waren die StudentInnen der 3. Klasse in der Abteilung für Reisemanagement der Fakultät für Tourismus an einer staatlichen technischen Universität in der Türkei. Um Forschungsdaten zu erhalten, wurden die semi-strukturierten Interviews, eine der qualitativen Forschungstechniken, durchgeführt. Die erhaltenen Daten wurden unter Verwendung eines sechsstufigen thematischen Analyseverfahrens analysiert, das von Braun und Clarke (2006) entwickelt wurde. Die Befunde der Studie zeigen, dass der Lehrerfaktor, die Übertragbarkeit der Kursinhalte, die Ermutigung des Lernens und die Aufklärung der falschen Tatsachen bei der Vermittlung von Landeskunde als Determinanten für die erfolgreiche Umsetzung von Deutsch als Zweitsprachenlernen offenbart wurden. Darüber hinaus wurden Bewusstseinsbildung, Bestätigung und kritisches Denken als bestimmende Faktoren für die Schaffung eines interkulturellen Bewusstseins identifiziert. Die Ergebnisse zeigte, dass der Lehrerfaktor eine wichtige Rolle bei der Übertragung der Landeskunde, bei der Steuerung des Unterrichtsprozesses, bei der Steigerung der Motivation der StudentInnen und bei der Gestaltung effektiver Kursmaterialien. Die Übertragbarkeit effektiver Kursmaterialien erhöhte das Interesse der StudentInnen an dem Kurs und ermöglichte ihnen, sprachliche und kulturelle Kenntnisse über die Zielsprache zu erwerben. StudentInnen, die sich der Kultur der Zielsprache bewusst waren, erlangten die Fähigkeit, kulturelle Unterschiede zu tolerieren. Mit anderen Worten haben sie sich von Vorurteilen gegen kulturelle Unterschiede entfernt und haben es versucht, kritisch zu denken.