20. yüzyıl Türkiyesi, iki dünya savaşını, ardından gelen zor koşulları, siyasi dalgalanmaları, askeri darbeleri ve toplumsal değişimleri tecrübe etmiştir. Karakteri ve yazar kimliği ile Aziz Nesin, kelimenin tam manasıyla bu şartların bir ürünüdür; doğduğundan yazarlığının gelişim sürecine kadar yaşadıkları ve ülkedeki her türlü değişim, gelişim, sosyal veya siyasi kriz, onu Mehmet Nusret'ten yazar olarak kullanmayı seçtiği Aziz Nesin kimliğine büründürmüştür. Maddi olanağı kısıtlı geçmişiyle, Nesin azınlığın baskınlığına ve adaletsizliğine karşı tepki göstermiş olan biten her şeyi topluma, özellikle işçi sınıfına, yararlı olmasına göre değerlendirmiştir ki bu, onu doğal olarak sosyalist bakış açısı kazanmaya sevk etmiştir. Sosyalist perspektiften bir çok roman, şiir, oyun, öykü, vb. kaleme almıştır. Fakat, Nesin için türler arasında tiyatronun ayrı bir yeri vardır. Oyunlarında, bireylerin konumları, mücadeleleri, kendileriyle, başkalarıyla ve toplumla olan çatışmaları ele almıştır. Oyunları, topluma dezavantaj yaratan halk düşmanlarına, demokratiğimsi demokrasiye ve toplumun aşırı duyarsızlığına olan öfkesini yansıtır. Nesin'in amacı, şiddet içermeyen eleştirel mizah dili ile, sistemin kötü işleyişini engellemek ve farkındalığı arttırmak ve bireysel ve toplumsal değişim ile gelişim sağlayarak toplumda daha aydınlanmış bireysel ve sosyal yaşama dürtüsü uyandırmaktır. Bundan ötürü, onunki, devrimci tiyatrosunun temel prensibi olan işlevsel halk mizahıdır. Bu çalışmanın amacı sosyalist yazar olan Aziz Nesin'e, onun tiyatro anlayışına, eleştirel mizahına ve devrimci tiyatro anlayışına ışık tutmaktır.

20th century Turkey experienced two world wars, the following harsh conditions, political upheavals, military coups and social changes. Aziz Nesin, as a character and writer, was, in full sense of the word, the product of these conditions. With his impoverished background, he reacted against the injustice and dominance of minority; and evaluated all the things in terms of their utility for the society, especially, for the working class, which directed him to gain a socialist perspective naturally. He wrote a number of novels, poems, plays, stories, etc. from a socialist mindset. However, among genres, theatre was of greater importance for Nesin. In his plays, he handled the position of the individuals, their struggles and their conflicts with themselves, the others and with the society. They reflect his anger for public enemies who pose a disadvantage for the society, the democratish democratization and extreme recklessness of society. Nesin's aim is to prevent the ill operation of the system, raise awareness and instill the impulse in society towards a more enlightened individualistic and social life enabling personal and social change and improvement with his satireful humorous language without any violence. Therefore, his is functional folk humour which constitutes the basic principle of his revolutionist theatre. The primary purpose of this paper is to shed light on Aziz Nesin as a socialist writer, his idea of theatre, his satireful humour and revolutionist theatre notion.